یکی از عالمان ستمگر، از عالمی دعوت کرد که یکی از سه پیشنهادش را بپذیرد؛ یا منصب قضاوت را عهده بگیرد، یا معلم فرزندانش شود، یا اینکه در سفره‌ای مهمان حاکم گردد.

آن شخص در محاسبات خود گفت: مهمان شدن در چند دقیقه،بهتر از قاضی و مدرس شدن برای حکومت طاغوت در زمانی طولانی است؛ افزون بر اینکه گناهش هم کمتر است. ولی همین که سر سفره رنگین حاکم نشست و از غذاهای لذیذ، ولی حرام او خورد، به حاکم گفت: من هم مسئولیت قضاوت را می‌پذیرم و هم مسئولیت تدریس فرزندانت را!

در روایت داریم که مال حرام در نسل ثر می‌گذارد:( کسب الحرام یبین فی الذریه)الکافی ،ج۵،ص۱۲۵.