در روایات هست روزگاری می‌آید که از اسلام چیزی جز اسم باقی نمی‌ماند.

الان در جامعه ما فقط اسم اسلام باقی مانده است. حتی فرقی بین مسلمان و یهودی و مسیحی و…..نیست. شما در خیابان که راه می‌روی متوجه نمی‌شوی که چه کسی به چه دینی است .همه شبیه هم شده‌اند.همه یک جور لباس می‌پوشند. همه یک جور رفتار می‌کنند.همه یک جور عمل می‌کنند. خیلی از زن‌ها با اینکه مسلمان و شیعه هم هستند ولی بدحجاب هستند! اغلب مردها محاسنشان را می‌تراشند، بعضی مردها کراوات هم می‌زنند. اصلاً برایشان فرقی ندارد که به چه دینی اند.

اما در قدیم این گونه نبود. حتی قیافه مسلمانان با مسیحیان و یهودیان فرق می‌کرد. لباسشان فرق می‌کرد.رفتار و برخوردشان فرق می‌کرد.

این هم از گرفتاری‌هایی است که امروز به آن مبتلا شده‌ایم .

در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که خیلی‌ها به دین پایبند نیستند.

حتی بعضی با دین هم مخالفند و اگر ببینند شما مقید به مسائل دینی هستید شما را مسخره می‌کند، یا به شما اهانت می‌کنند، یا شما را اذیت می‌کنند.

لذا ما باید هر طوری که می‌توانیم سعی کنیم که اسلام فقط اسمش باقی نماند. احکام اسلامی و دستورات دین را در جامعه پیاده کنیم.

مسئولان کشور هم وظیفه دارند تلاش کنند تا جامعه به سمتی برود که معلوم بشود اینجا جامعه اسلامی است.

مردم هم باید به سهم خود در این زمینه سعی کنند و هر کاری که می‌توانند انجام دهند تا احکام اسلامی در جامعه پیاده شود.

هر کس حداقل در خانواده خودش این تلاش را بکند .

حداقل کاری کند که در خانه و خانواده‌اش اسلام غریب نباشد، خدا غریب نباشد، دین غریب نباشد،

بیایید کاری کنیم که خدا و اسلام در جامعه غریب نباشند.