امام رضا علیه السلام در حدیثی فرمودند:

گنج‌های نیکویی سه چیز است:

۱.پنهان کردن عمل

مثلاً می‌خواهی به کسی جهیزیه بدی، مخفیانه بده، نه اینکه فقط به کسی نگو؛ بلکه خودت را هم به آن شخص نیازمند نشان نده؛ هر چیزی که می‌خواهی بخری، بخر و بده کسی ببرد مخفیانه به آن فرد بدهد .

۲.شکیبایی و سرد در سختی‌ها 

اگر فرزندت را از دست دادی، کاسبی خوبی نداری. سرت را کلاه گذاشته‌اند، زندگی سختی داری، در همه سختی‌ها صبر کن .خودت را اذیت نکن. فشار زندگی را تحمل کن که همین،از گنج‌های خوبی است. مبادا لب باز کنی و به خدا شکایت کنی. اصلاً خاصیت دنیا ،سختی است. یکی از اولیای خدا بود که بیست سال در بستر بیماری بود، اما هیچگاه از او نشنیدند که لب به شکایت باز کنند.

۳ .کتمان کردن و مخفی کردن سختی‌ها و مشکلات

 آیت الله مجتهدی تهرانی  فرمودند:من چند سال پیش به مهمانی افطاری رفته بودم؛ که صاحبخانه خیلی خوب از ما پذیرایی کرد بعد که خواستیم برویم صاحبخانه گفت مادر من چند ساعت قبل از دنیا رفت و الان بدنش در یکی از اتاق‌های همین خانه است. فردا تشییعش است، اگر خواستید تشریف بیاورید.

اصلا هر سختی که انسان دارد، نباید به کسی بگوید تا عزتش در بین مردم محفوظ بماند.

حتی خانواده شهدا که شهید داده‌اند؛ مبادا دائما هرجا می‌نشینند بگویند ،که ما شهید داده‌ایم.

یا اگر مشکل مالی داری مبادا به همه بگویی که من ندارم و گرفتارم ،بگذار این عزتت که قیمت زیادی دارد بین مردم باقی بماند.