📌متن پرسش👇
میخوام زیر ۱۰ ثانیه ثابت کنم که هیشکی به دین به طور واقعی باور نداره. حواست به ثانیه باشه‌. هیشکی به دین باور نداره چون هر کی بیمار میشه حتی مذهبی‌ترین مذهبی دعا کردن رو به مراجعه به پزشک ترجیح نمیده. خیلی خب حالا بذار بیشتر صحبت کنم اصلا بذار یه چیزی رو بگم که همه‌مون ولی فقط شاید بهش توجه نکردیم … (خلاصه)
📌پاسخ پرسش👇
🔶️ بسم الله الرّحمن الرّحیم
🔷️ در اینجا چیزی اثبات نشد و فقط جهالت سازندگان شبهه روشن شد. آنها یا شناخت درستی از دین ندارند یا درصدد فریب مردم هستند و یا هر دو گزینه.

🔷️ اگر هر شخص با ایمانی بعد از بیماری به پزشک مراجعه می‌کند چون هم دستور دین است و هم دستور عقل. البته هم‌زمان دعا و توسل نیز دارند این دو کار هیچ منافاتی با هم ندارند. دین فرمان می‌دهد که هم به پزشک مراجعه کنید و دارو بخورید و هم از دعا و توسل غافل نشوید.

🔷️ پزشک و دارو هم تنها وقتی مؤثر هستند که خدا بخواهد. چقدر آدمهایی به پزشک مراجعه می‌کنند و دارو مصرف می‌کنند اما هرگز خوب نمی‌شوند.
تأثیر دعا و توسل هم با خداست. چقدر افرادی هستند که با دعا توسل به اهداف بزرگی دست پیدا کرده‌اند.

🔷️ شبهه‌ای که مطرح شده به دلیل فهم اشتباه از آموزه دعا در دین است.
در روایت داریم “ابی الله ان یجری الاشیاء الا باسباب” (کافی، ج۱، ص۱۸۳) یعنی خداوند با استفاده از اسباب، امور را تدبیر می‌کند و بر اساس آیات و احادیث در پیدایش امور دو دسته از اسباب و عوامل مؤثر هستند: مادی و معنوی. دعا، صدقه، صله رحم و … از عوامل معنوی هستند و کارکرد خاص خود را دارند. عوامل مادی هم (مثل عوامل معنوی) مطابق اصل علیت کار خود را انجام می‌دهند.

🔷️ حضرت موسی (ع) بیمار شد. بنی‌اسرائیل نزد او آمدند و بیماری او را شناختند و گفتند: اگر فلان دارو را مصرف کنی، شفا یابی.
موسی (ع) گفت: مداوا نمی کنم تا خدا مرا بی دوا بهبود بخشد. پس بیماری او طولانی شد.
خدا به او وحی فرمود: به عزت و جلالم سوگند! ترا عافیت نمی‌دهم تا به دوائی که گفته اند درمان کنی.
(جامع السعادات، ۳، ۲۲۸) یعنی حتی حضرت موسی علیه‌السلام هم باید برای شفا دارو بخورد و پیش پزشک برود و با دعا و … به تنهایی خوب نمی‌شود.
امام صادق عليه‌السلام: «پيامبرى از پيامبران الهى بيمار شد، با خود گفت: مداوا نمى‌كنم تا همان كس كه درد را داده شفايم دهد. خداوند به او وحى كرد: تا معالجه نكنى تو را شفا نمى‌دهم» (مکارم الاخلاق، ۳۶۲).

🔷️ خداوند عاجر نیست و قادر مطلق است. اما گاهی قابلیت قابل مشکل دارد. خدا جهان ماده و عالم جسمانی را به شکلی خلق کرده و قوانین و سنتهایی برای آن قرار داده است که انجام هر کاری به وسیله واسطه‌ها و وسائل مختلف انجام می‌شود. گاهی عوامل و واسطه‌های مادی مثل پزشک و دارو و گاهی معنوی مثل دعا و توسل.

🔷️ نتیجه اینکه مؤمنین، هم به پزشک مراجعه می‌کنند و از دارو استفاده می‌کنند چرا که دستور اسلام است و هم به اهل بیت علیهم السلام توسل پیدا می‌کنند و دعا هم می‌کنند چرا که این هم دستور اسلام است و هر دو عمل جایگاه خاص خویش را دارند.
همان کار پزشک و دارو درمان هم زمانی مؤثر است که خدا بخواهد. همچنانکه توسل و دعا هم تا خدا نخواهد مؤثر نخواهد بود.