در روایت داریم که خداوند به موسی بن عمران علیه السلام وحی کرد :

ای موسی کسی که ظاهرش از باطنش بهتر و زیباتر است این شخص دشمن خداست.

مثلاً ظاهرش محاسن دارد، موقع نماز عبا می‌اندازد ،و….اما در باطن، اهل گناه است و اعتقاد محکمی ندارد.

ظاهرت چون گور کافر پر حلل

                           وز درون غرق خدا عزوجل مثلاً مردم فکر می‌کنند که من نماز شب خوانم، اما من نماز صبحم قضا می‌شود؛ این همان نفاق است.

منافق، دشمن خداست؛ حتی یک سوره از قرآن هم به نام منافقین است؛ منافقین کسانی بودند که در ظاهر اسلام آوردند ولی خدا در این سوره آنها را رسوا کرده است.

حاج شیخ جعفر شوشتری حدود ۱۲۰ سال قبل به ایران آمد؛ در خیابان ناصر خسرو با جمعی راه می‌رفتند؛ شخصی لاتی جلو آمد و به ایشان گفت: آقای شیخ! ما همینیم که هستیم. به ما می‌گویند لات. اما شما این چیزی که نشان می‌دهید هستید؟

همین سبب شد که حاج شیخ  سر به دیوار گذاشتند و شروع کردن گریه کردن! با اینکه ایشان کسی بود که شیخ انصاری پای منبر حاج شیخ جعفر می‌نشستند تا ایشان را موعظه کند.

آیت الله مجتهدی تهرانی فرمود: بچه بودم .در خیابان مولوی در مغازه سمساری تابلویی دیدم که در آن عکس شخصی بود و یک زن. که دو بیت شعر هم زیرش نوشته بود:

شیخی به زن فاحشه گفتا مستی

                  هر لحظه به دامان کسی پیوستی

گفتا شیخ هر آنچه گویی هستم

                اما تو چنان که می‌نمایی هستی

حالا ما هم باید فکر کنیم، ببینیم که ما هم همین که نشان می‌دهیم هستیم؟

در همین جهت شخصی آمد خدمت رسول خدا و عرض کرد: من می‌ترسم که منافق باشم. چگونه بفهمم که منافق هستم یا نه؟

رسول خدا فرمودند: اگر در خانه تنها باشی، کارهای خوب و به عبادت‌هایت را مانند وقتی که در بین مردم هستی انجام می‌دهی؟

گفت: بله.

حضرت فرمود پس تو منافق نیستی.