حضرت خضر به حضرت موسی علیه السلام توصیه کرد: بدان که قلب تو مثل ظرفی است. همیشه نگاه کن ببین که با چه قلب خودت را پر می‌کنی و می‌خواهی از آن به مردم هم بدهی.

انسان باید سعی کند اول قلب خودش را پر از مطالب مفید ،حکمت و علم کند و سپس سراغ تربیت مردم برود. اگر قلب انسان خالی از حکمت و علم باشد، نمی‌تواند به مردم فایده‌ای برساند. کسی که بدون علم و دانش می‌خواهند به مردم یاد دهند معمولاً مردم را گمراه می‌کنند.

در روایات دیگر هم آمده است که قلب انسان مثل ظرف است. و بهترین ظرف‌ها ظرفی است که جای بیشتری داشته باشد و بزرگتر  باشد.

بهترین قلب‌ها هم قلبی است که گرفتاری بیهوده کمتری داشته باشد و بیشتر آماده یادگیری باشد.

اگر شما خودت و دلت را مشغول مسائلی کنی که به درد دین و دنیایت نمی‌خورد،در نتیجه، قلبت جایی برای مطالعه مفید ندارد.

لذا بعضی سراغ درس خواندن می‌روند ولی به جایی نمی‌رسند؛ حتی درس‌هایی هم که خوانده‌اند درست یاد نمی‌گیرند؛ دلیلش این است که دل و قلبشان مشغول چیزهای دیگر است مطالب علمی را درست متوجه نمی‌شوند و این مسائل ، در دلشان ثابت و ماندگار نمی‌شود.