خدا شدن شکم
در روایات آمده است:روزگاری می آید که مردم شکم هایشان خدایشان می شود.
امروز ما نمونه ها این روایت را زیاد میبینیم.
لذا وقت نماز شما می بینید که خیلی از مردم در نانوایی یا رستوران یا سر سفره غذا نشسته اند و به جای آنکه به خانه خدا بروند و اول وقت نماز بخوانند به خانه شکمشان می روند.گاهی شما می بینید که بعضی از امروز به یاد این هستند که فردا و پس فردا غذآ چه بخورند و دغدغه مهمشان شکم است.
زمان قدیم این طور نبود.گاهی اگر پول داشتند یک سیر گوشت میخریدند و آبگوشت بار میگذاشتند .اصلا همینطور نبوده که مردم دائما مرغ و گوشت بخورند و بفکر بهترین غذاها باشند.
در روایات هم آمده که شکم هایتان را قبرستان حیوانات نکنید یعنی همش مرغ و گوشت نخورید.شما امروز جوان هایی می بینید که به دلیل این وضع غذا خوردن چربی و قند دارند.
خوردن گوشت زیاد انسان را از حیث معنوی هم تاریک می کند و او را در معنویت هم عقب می اندازد .
پس مراقب باشیم دغدغه اصلی مان شکممان نباشد.?

وسواس
مکرر به ما گفته شده که در حلال و حرام وسواس شوید اما در نجس و پاکی نه.
اگر یقین به نجاست دست یا لباستان دارید و می توانید قسم بخورید که دست و لباستان نجس است آن را آب بکشید اما اگر یقین ندارید و نمی توانید قسم بخورید که نجس است پاک است و نیاز به آب کشیدن هم ندارد.
اما در حلال و حرام مقداری وسواس خوب است .مگر با شکمت رودربایستی داری؟
کسی از دنیا رفته و بچه صغیر دارد چرا بدون تحقیق می روی بعد از تشییع جنازه سر سفره شان می نشینی و غذا میخوری ؟اینجا جایی است که باید احتیاط کنی و وسواس بشوی مگر اینکه یقین داشته باشی که یکی از ورثه دارد از مال خودش خرج می کند و از اموال میت غذا نخریده اند.

جشن مبعث رسول مهربانی حضرت محمد مصطفی ص

مقید به حلال و حرام باشید
در زمان شاه ،شخصی با چرخ در بازار بزرگ سیب میفروخت .پیرمردی سیب برداشت و پولش را داد وقتی میرفت شنید که فروشنده داد می زند سیب باغ شاه!برگشت سیب ها را پس داد و پول را هم پس نگرفت . گفتند چرا پولت را نمی گیری ؟گفت این پولها با پولهای شاه قاتی شده و با پول شبهه ناک مخلوط شده و من از این پول نمی خورم .
میرزا ابراهیم خیاط وضع مالی خوبی هم نداشت در زمان طاغوت از ارتش لباس آوردند بدوزد قبول نکرد .پسرهاش گفتند چرا پدر جان قبول نمیکنی ؟گفت من از این پولها نمی خورم!قدیم اینطور به حلال و حرام و شبهه ناک پایبند بودند.

عبادت چه زمانی مفید است ؟؟
حضرت موسی بن عمران به مردی رسید که در سجده بود حضرت عبور کرد و به کارهایش رسید وقتی برگشت دید که آن مرد هنوز در سجده است حضرت موسی تعجب کرد و به آن مرد گفت تو چقدر آدم خوبی هستی اگر حاجتت دست من بود حتما آن را روا می کردم .
خداوند وحی فرستاد ای موسی چه می گویی اگر این مرد آن قدر سجده کند که گردنش قطع شود باز هم فایده ندارد مگر آنکه از آن چیزهایی که من مکروه کرده ام روی بگرداند و به چیزهایی روی آورد که من دوست دارم .یعنی سجده او ظاهری است و در وجود خودش دها بدی دارد مثلا اهل غیبت است اهل دروغ است اهل خمس و زکات نیست به نامحرم نگاه می کندو…
پس عبادت ما وقتی مفید است که از گناهان دوری کنیم .