⁉️ موشک و پهپاد به چه دردِ ما میخورَد!؟
این روزها که بعد از جنگ ۱۲ روزه و اذعانِ ترامپ به پذیرشِ مسئولیت جنگ با ایران، چهرهی پنهانِ دشمن در ضدیت با ایران و اسلام و قصد آنها برای ویرانی ایران عزیز برای همه آشکار شده؛ متاسفانه فردی در جایگاه استادِ دانشگاه! در ادامهی سریالِ دوگانهسازیهای دروغین و کاذبی چون “پیشرفت-موشک” یا “مردم-موشک"، در اظهاراتی ادعا میکند: «موشک و پهپاد به چه درد ما میخورَد و چه دستاوردی برای ایران داشته!؟ مقصر جنگ ۱۲ روزه، ایران است! موشک و پهپاد به ضرر منافع ملّی است!»
📝 در پاسخ به این ادعاهای غیر علمی و به دور از واقعیتهای میدانی باید گفت؛ از منظر علم سیاست و اداره جامعه، امنیتِ پایدار، بستر و پیشنیاز پیشرفت اقتصادی و ایجاد رضایت مردمی است. چرا که بدون تأمین امنیت در برابر تهدیدات خارجی آن هم برای ایرانی که نقطه کانونی راهبردهای غرب در مسیر ناامنسازی و تجزیه و تضعیف هست، نمیتوان به رفاه و پیشرفتِ اقتصادی رسید. مروری بر تاریخ نه چندان دورِ ایران نشان میدهد؛ در دورههایی که کشور به دلیل ضعف بنیهی دفاعی دچار تجاوز و ناامنی شده، معیشت و آسایش مردم نیز آسیب دیده است. در مقابل، هرگاه امنیت کشور تأمین بوده، زمینه برای شکوفایی اقتصادی و بهبود زندگی مردم فراهم شده است.
👌 آری مغالطهی مردم- موشک در واقع ادامهی همان خط رسانهای دشمنان است که پس از ناکامی در رویارویی مستقیم در طول سالهای بعد از انقلاب، بهدنبال تضعیف ارکان اقتدار ملی از دروناند. حال آنکه ملت ایران به خوبی میداند امنیت ملی و پیشرفت اقتصادی دو روی یک سکهاند و امنیت، حصار امن جامعه و تکیهگاه پیشرفت اقتصادی است و هرگونه دوگانهسازی میان این دو، خواسته یا ناخواسته بازی در زمین دشمن میباشد.
🔻 در جهت اثبات این مدعا که امنیت نه تنها مانعِ پیشرفت نیست، بلکه لازمه و به نوعی پیشرانِ جامعه در مسیر پیشرفت است؛ به دلایل زیر اشاره میشود:
1⃣ با مطالعهی وضعیت کشورهای پیشرفته جهان، میبینیم بین هزینه در بعد نظامی و پیشرفت آنها رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد؛ چرا که قدرت نظامی از دو منظر میتواند، تولید قدرت اقتصادی کند؛ نخست اینکه مولد امنیتی است که بستر واجب و لازم برای پیشرفت در دیگر ابعاد در یک کشور است و بدون امنیت پیشرفت ممکن نیست، دوم اینکه؛ بسیاری از فناوریهایی که اهرم پیشرفت کشورهایی چون آمریکا شدهاند، از پروژههای نظامی سر برآورده و بعد تجاریسازی شده و به عامل پیشران بخش اقتصادی تبدیل شدند.
2⃣ در کشور ما که جریان موسوم به غربگرا همه مقدرات کشور را به رفع تحریمها گره زده بودند، اما در بخش نظامی و در کوران شدیدترین تحریمها و بدون لحاظ هیچ معافیتی(در حالیکه در تحریم اقتصادی معافیتهایی مقرر شده بود)، پیشرفتهای شگرف و معجزهآسایی رقم خورد که تحسین دشمنان را برانگیخت و مهر بطلانی زد بر القای گزاره دروغین «همه چیز بند تحریمهاست.» چرا که اگر تحریمها سد پیشرفت اقتصادی است پس چرا مانع رسیدن به فناوریهای سطحِ بالای نظامی نشده است؟
3⃣ با توجه به نقش قدرت نظامی در پیشرفت کشورهای پیشرفته جهان و توانایی بخش نظامی کشور در عبور از تحریمها، باید گفت؛ آنچه مانع بهرهگیری حوزه اقتصادی از الگوی پیشرفت نظامی است، نبود اراده جدی در به کارگیری استعدادها و ظرفیتهای درونی بوده و اینکه با جهتگیری جهادی و انقلابی و نصبالعین قراردادن اقتصاد مقاومتی و تکیه بر منابع و استعدادهای داخلی و اقتصاد درونزا، حل چالشهای مزمن اقتصادی امری ممکن و محقق خواهد بود.
🔚 نکته پایانی اینکه؛ پیوند دین و ایمان الهی با اراده و علم ایرانی و قدرت و اقتدارِ حاصل از این ترکیبِ مقدس، باعث برخاستنِ روحیه امید و تحقق “ما میتوانیم” در بخشهای دفاعی، علمی و فناوری شده و کشور را در مسیر حرکت بر لبه علم در جهان قرار داده و این تجربه میتواند الگویی باشد در ایجاد همتهای بلند در مسیر دستیابی به اهداف و آمال انقلاب و مردم در سایر حوزهها از جمله اقتصاد و اینکه اگر جریانِ رسانهمحورِ تحریف خنثی شود؛ جریان ظالمانهی تحریمها نیز با زایشِ خلاقیتها و اراده و همت جوانان ایران اسلامی شکست خواهد خورد… انشاءالله
✍ جواد خسروی-1404/08/24