چرا «رجب» تکانت نمی‌دهد؟
چرا می‌آید و می‌رود و فقط نامی در تقویم می‌ماند؟

چون ظرفت وارونه است، رفیق.
چون هنوز حس «طلب» نداری، هنوز «احتیاج» را نفهمیده‌ای.

رجب، ماهِ ریزشِ رحمت است؛ «اَصَبّ».
نه چکه‌چکه، سیل است، بارش است، آبشار است.
اگر خیس نمی‌شوی، تقصیر از باران نیست.
زمینِ شوره‌زار هم زیرِ باران سبز نمی‌شود.

نه این‌که خدا نمی‌دهد؛
ما بلد نیستیم بگیریم.
دست‌هایمان پُر است؛
دل‌هایمان شلوغ؛
و ظرفِ وارونه، چیزی را نگه نمی‌دارد.

رجب آمده تا تو را تکان بدهد،
نه برای اینکه ذکرت زیاد شود،
بلکه برای اینکه «جهتت» عوض شود.

اگر هنوز تکان نخورده‌ای،
باید بپرسی:
من دنبالِ چه هستم؟

رجب، ماهِ ساختن است…
به شرطی که این بار، ظرف را برگردانی.