گاهی اوقات می‌بینید به قدری پیوند و عاطفه بین شخص و مثلاً یک پرنده مانند «عروس هلندی » زیاد می‌شود که وقتی این پرنده از آنها دور می‌شود یا می‌میرد، دچار افسردگی و پژمردگی می‌شود.

⬅️ چون آن ارتباط عاطفی بین اعضای خانواده به خوبی شکل نگرفته است.

🦜 گاهی حیوان می‌آید این نقش را ایفا کند.

⚠️ اگر نتوانیم این مشکل را حل کنیم، روز به روز از هم دورتر می‌شویم.

👈🏻 زمانی می‌رسد که به قدری دچار خلأ عاطفی و تنهایی می‌شویم که از صدای وزوز یک مگس در خانه لذت می‌بریم؛ یعنی وزوز مگس قرار است ما را از تنهایی در بیاورد.

❗️ و متأسفانه عده ای برای بیرون آمدن از تنهایی به نگهداری سگ روی آورده‌اند.

📚 در آموزه‌های دینی نگهداری سگ مگر در دو مورد نهی شده است.

🔰 در این زمینه امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید:

🔹 “در نگهداری سگ خیری نیست، مگر در سگ شکاری برای نگهبانی و سگ همراه گله گوسفندان.”

📣 شما نگاه کنید گاهی‌اوقات همین که بین همدیگر آن ارتباط صمیمانه و عاطفی وجود ندارد، گرایش به بیرون از محیط خانه چقدر زیاد می‌شود.

🚘 اینکه بنشینند در ماشین و در خیابان دور بزنند دلشان باز می‌شود؛ یعنی کنار همدیگر دلشان باز نمی‌شود. این نشان می‌دهد ما نتوانستیم آن ارتباط عاطفی را برقرار کنیم.

🔻 حال برای برون رفتن از مشکل، تعدادی راهکار ارائه می‌گردد:

1⃣ ارتباطات اجتماعی فرزندانمان را تقویت کنیم.

2⃣ زمینه‌ای را فراهم آوریم که از کنار یکدیگر بودن لذت ببریم.

3⃣ وابستگی‌های عاطفی را افزایش دهیم.

4⃣ فرزندآوری و تعدد فرزندان در محیط خانه راه‌حل مناسبی است.

5⃣ روابط فامیلی را گسترش دهیم.

6⃣ با همسایگان بیشتر رفت و آمد کنیم.

7⃣ با محیط‌های جمعی و خصوصاً مذهبی مانند مساجد و هیئت‌ها بیشتر مأنوس بشویم.

8⃣ پویانمایی‌ها و فیلم‌هایی که ارتباط بین انسان و حیوانات را پررنگ نشان می‌دهد محدود کنیم.

استاد تراشیون