‍ ⛔️ پرونده «پلامبت»؛ وقتی اسرائیل ۲۰۰ تُن کیک زرد را در دریا ربود

🔹️ در سال ۱۹۶۸، یکی از مخفیانه‌ترین عملیات‌های موساد رقم خورد؛ عملیاتی که در آن اسرائیل توانست ۲۰۰ تُن کیک زرد را از قلب اروپا خارج کند و در میانه دریای مدیترانه به‌صورت پنهانی به کشتی خود منتقل نماید. آنچه امروز به نام «عملیات پلامبت» شناخته می‌شود، یکی از کلاسیک‌ترین نمونه‌های دور زدن قوانین هسته‌ای اروپاست.

🔹️ پس از جنگ ۱۹۶۷، فرانسه که تأمین‌کننده سوخت رآکتور دیمونا بود، به‌طور کامل تحویل اورانیوم به اسرائیل را متوقف کرد. اسرائیل برای حفظ برنامهٔ تسلیحاتی خود نیاز فوری به کیک زرد داشت. اما هرگونه خرید، زیر نظارت سازمان اروپایی (یوراتوم) بود.

🔻یوراتوم یک نهاد اروپایی است که از ۱۹۵۷ بر تمام مواد هسته‌ای اروپا نظارت دارد تا هیچ کشوری نتواند:
🔸 اورانیوم را قاچاق کند،
🔸 آن را برای مقاصد نظامی به‌کار ببرد،
🔸 بدون اعلام رسمی جابه‌جایی انجام دهد. در واقع، پلامبت دقیقاً نقض مستقیم قوانین یوراتوم بود.

🔹️ موساد برای انجام عملیات، یک شرکت صوری در لیبریا (غرب آفریقا) راه‌اندازی می‌کند. این شرکت یک کشتی آلمانی را خریداری و سپس با واسطه یک مقام آلمانی، ۲۰۰ تُن کیک زرد از شرکت بلژیکی خریداری می‌کند. برای قانونی جلوه‌دادن محموله، موساد قرارداد جعلی با یک شرکت شیمیایی ایتالیایی امضا می‌کند.

🔹️ شرکت شیمیایی ایتالیایی تنها یک پوشش قانونی بود. موساد وانمود کرد کیک زرد برای «فرآوری شیمیایی» به ایتالیا می‌رود. یعنی اگر اروپایی‌ها سؤال کنند، پاسخ آماده باشد.

🔹️ ۵۶۰ بشکه فلزی حاوی کیک زرد در بندر آنتورپ بلژیک بارگیری می‌شود. روی همه بشکه‌ها نوشته شده: PLUMBAT (نام یک ترکیب سربی، تا محموله بی‌خطر و غیرهسته‌ای جلوه کند.)

🔹️ موساد در همین زمان خدمه اصلی اسپانیایی را تغییر می‌دهد و افراد خودش را با گذرنامه‌های جعلی جایگزین می‌کند.

🔹️ کشتی با مقصد اعلام‌شدهٔ «جنوا» به‌راه می‌افتد. این همان مسیری است که یوراتوم انتظار دارد.

🔹️ در میانه دریای مدیترانه، شرق «کرت»، شبانه یک کشتی اسرائیلی در نیمه‌شب کنار کشتی قرار می‌گیرد. قایق‌های تندرو اسرائیلی اطراف را محافظت می‌کنند. در سکوت کامل، تمام ۵۶۰ بشکه کیک زرد، به کشتی اسرائیلی منتقل می‌شود.

🔹️ کشتی اسرائیلی فوراً به سمت حیفا حرکت می‌کند. مواد هسته‌ای پس از ورود، به بخش زیرزمینی «تونل» در سایت دیمونا منتقل می‌شود.

🔹️ چرا کشتی به بندر اسکندرون (ترکیه) رفت؟ اینجا نقطه‌ای است که معمولاً روایت‌ها گنگ می‌شوند اما حقیقت این است که این توقف برای حذف اثرات جرم بود. پس از انتقال محموله، اگر کشتی مستقیماً به ایتالیا می‌رفت، شرکت شیمیایی ایتالیایی می‌فهمید که محموله ناپدید شده و نهاد یوراتوم شروع به تحقیق فوری می‌کرد و مسیر دریایی و لحظه انتقال قابل ردیابی می‌شد.

🔹️ اما موساد با یک حرکت، کشتی را به یک مقصد غیرمنتظره (اسکندرون) می‌فرستد تا وانمود کند محموله در مسیر مورد دزدی دریایی قرار گرفته است. چند صفحه مهم از دفتر لاگ (logbook) حذف می‌شود. کشتی بدون اعلام هیچ اتفاق غیرمعمول، وارد بندر می‌شود. بعد هم بدون بار، بندر را ترک می‌کند. بنابراین اسکندرون فقط برای سردرگمی اروپایی‌ها بود.

🔹️ شرکت ایتالیایی چه کرد؟ وقتی محموله به جنوا نرسید، شرکت ایتالیایی قرارداد را لغو کرد، تصور کرد محموله «گم شده یا دزدیده شده» و هیچ مدرکی نداشت که اسرائیل پشت ماجراست.

🔹️ این دقیقاً همان چیزی بود که موساد می‌خواست؛ رد گم کردن بدون ایجاد مدرک.

🔹️ در ۱۹۷۳، یک عامل موساد (دان اِرت) در نروژ اعتراف کرد که رئیس شرکت جعلی لیبریایی بوده است. در ۱۹۷۷، «پل لونتهال» در یک کنفرانس خلع‌سلاح فاش کرد این ۲۰۰ تُن کیک زرد برای ۱۰ سال سوخت رآکتور دیمونا کافی بود.

🔻اروپا و یوراتوم هیچ‌گاه نتوانستند اسرائیل را متهم کنند زیرا:
🔸 ۱. کشتی رسمی هرگز کیک زرد را وارد نکرد.
🔸 ۲. مدارک نیز به‌دقت پاک شده بود.

🔹️ عملیات پلامبت یک نمونه کلاسیک از جعل اسناد، ایجاد شرکت صوری، خرید قانونی با پوشش، تغییر خدمه، انتقال دریایی پنهانی، حذف ردپا از دفتر لاگ، فریب در مقصد و در نهایت دور زدن کامل یوراتوم بود.

🔹️ اسرائیل با این عملیات توانست چرخهٔ هسته‌ای خود را حفظ کند و بعدها ذخایر بمب اتمی‌اش را تکمیل کند.