🌴 دنيا راه و كوره و كلاس است. نه عشرتكده و آخور و خوابگاه!

🌱 معاد، ادامۀ دنياست، نه توجيه دنيا؛ براى اينكه دنيا چيز بدى نيست تا احتياج به توجيه داشته باشد، بدى و شرّى در آن نيست كه بخواهيم توضيح‌اش بدهيم و توجيه‌اش كنيم. دنيا بايد با اين درد و رنج همراه باشد؛ چرا كه دنيا راه و كوره و كلاس است. عشرتكده و آخور و خوابگاه نيست كه رنج‌هايش با حكمت و شعور نسازد.

🥀 تفاوت‌ها و تبعيض‌ها بايد در اين هستى باشد، ولى نبايد ملاك افتخار باشد؛ چون جامعه‌اى كه نيازهاى متفاوت دارد، بايد افرادش گوناگون باشند، ولى نبايد اين اختلاف‌ها ملاك افتخار باشد و نبايد هنگام پاداش به بازدهى و يا به سرمايه نگاه كنند؛ كه بايد نسبت‌ها را در نظر بگيرند و حتّى بايد نه عمل كه جهت عمل را در نظر بگيرند و اين‌گونه هم هست و در نظر مى‌گيرند.

▪️بنابراين معاد، توجيه بى‌عدالتى و نقص دنيا نيست؛ چرا كه دنيا كامل است و نقصى در آن نيست. معاد ادامۀ اين كامل است.
انسان هم در مرحله‌اى كه مرحلۀ آزادى و حركت اوست، معنا ندارد كه او را محدود كنند و ببندند. دنیا هم كه راه اوست، معنا ندارد كه زير پايش گُل سبز كنند، بل بايد زير پايش را داغ كنند تا بدود و حركت كند.

📚 علی صفایی حائری؛ کتاب حیات برتر.