🔹آیت الله حائری شیرازی🔹

🔸تغییر نظام روزمزدی به کارمزدی🔸

یکی از آن کارهای اصولی که مجلس باید دنبال کند این است که نظام روزمزدی به کارمزدی تبدیل شود. آقایان ممکن است فکر کنند ما بیرون گود نشسته‌ایم و به آنهایی که داخل گودند می‌گوییم آقا لنگش کن. نه اینطور نیست. شما مواردی را تجربه کنید، ببینید می‌شود یا نمی‌شود؟ اگر نظاممان کارمزدی بشود، از اوقات فراغت حین اشتغال کاسته می‌شود و لکّه‌های فراغت از بین می‌رود. مزد بر اساس زمان را بیاورید روی شمعک و روی حداقل؛ مزد بر اساس کار را بیاورید روی نقطۀ جوش. آن وقت می‌بینید که یک‌دفعه همه در کارشان، بال و پر می‌گیرند. با هزینۀ کمتر، کار بیشتری انجام می‌شود.

مثال بزنم:
شما به تایپیست، ماهانه مزد می‌دهید. اما بیایید حقوقی که می‌گیرد را بر تعداد کلماتی که در ماه تایپ کرده، تقسیم کنید و بگویید ما بر اساس حقوقی که ماه قبل به تو می‌دادیم، ارزش کلمات را به دست آوردیم و حالا به‌صورت کارمزدی حقوق می‌دهیم. با همین معیار با او قرارداد ببندید. می‌دانید چه می‌شود؟ دیگر کس و کارش مریض نمی‌شود؛ به شما می‌گوید من کارم را در خانه هم انجام می‌دهم! دو برابرِ حالا کار می‌کند، یک و نیم برابرش هم حقوق می‌گیرد. هم او راضی است هم شما!

یا دربارۀ معلم مدرسه. شاگردها معدل‌شان سال قبل چند بوده؟ امسال چند می‌شود؟ یعنی این مابه‌التفاوت ضریب رشد حقوقی معلم باشد. وقتی بداند اینها اگر نمرۀ بالا بیاورند و قبول بشوند چه اتفاقی می‌افتد، بهتر کار می‌کند. هم شاگرد ترقی می‌کند، هم خودش بیشتر حقوق می‌گیرد. اما وقتی نگاه می‌کند و می‌بیند آن که دیر می‌آید سر کلاس همان حقوقی را می‌گیرد که او؛ یا برعکس آن که همۀ شاگردانش بیست می‌شوند همان حقوقی را می‌گیرد که او؛ خب دیگر برایش فرقی نمی‌کند. یعنی حقوق روزمزدی موجب دل‌سردی درست‌کارها و گستاخی نادرست‌کارها می‌شود.