تجارت فهم

پدر، پولی به پسرش میدهد که «برو، با این پول معامله کن». اگر رفت و معامله کرد و پول را به ثمر رساند، پدر بیشتر در اختیارش میگذارد، اما اگر تجارتش ضرر داد یا پول را صرف عیش و نوش کرد، پدر میگوید، «چرا پول بدهم؟ مگر من دشمن تو هستم؟» و از آن پس پولی نمیدهد و محدودش میکند.
فهم ما، سرمایهای است که خدا داده تا عشق او را تجارت کنیم.
مگر خدا دشمن انسان است که وقتی به انسان فهمی داده و او خلاف کرده است، باز بر فهم او اضافه کند تا بیشتر خلاف کند و دورتر برود؟