این روزها با افزایش بی‌سابقه برنامه‌های اینترنتی خارجی، جامعه ایرانی نوع دیگری از تهاجم فرهنگی را تجربه می‌کند. برنامه‌هایی که با استفاده از ایرانیان خارج از کشور و حتی متاسفانه داخل کشور ساخته می‌شود!
یکی از شرکت‌کنندگان فصل دوم برنامه «زن روز»، یک بلاگر ایرانی است که برای حضور در این برنامه به خارج از کشور رفته است.

🔺رفتار و پوشش او به وضوح نشان می‌دهد که در پی جلب توجه و جذب مخاطب بیشتر است و شرکت در چنین برنامه‌هایی، قطعه‌ای از جورچین شهرت و افزایش دنبال‌کننده‌هایش محسوب می‌شود؛ دقیقاً مانند بسیاری از بازیگران این‌گونه برنامه‌ها.

🔺در برنامه‌‌ی مبتذل «عشق ابدی» نیز شمار شرکت‌کنندگان ساکن ایران افزایش یافته است!

🔺سؤال اینجاست؛ با این دسته از افراد که در صنعت بلاگری فعال و ساکن ایران هستند، باید چگونه برخورد کرد؟ به عنوان مثال، اگر این دختر به کشور بازگردد و حرفه خود را ادامه دهد، با این حجم از دریدگی ضوابط که اقتضای آن برنامه است، چطور می‌تواند عرصه را مدیریت کند؟ مسلماً تأثیرپذیری از فرهنگ حاکم بر آن برنامه در ادامه کارش مشهود خواهد بود و اگر بازنگردد، به نوعی در حال ترویج رویاپردازی و فرهنگ مهاجرت در میان دنبال‌کنندگانش است.

🔺پوشش و روابط آزاد در عرصه بلاگری، آن هم در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران، به شدت با ضوابط یک جامعه توحیدی در تضاد است و این تناقض، طنز تلخی است که از سستی و وادادگی برخی مسئولان..