قدر جوانی خود بدانید ،کم شود کسی که در جوانی به فکر خود افتد و انحرافات را کنار گذارد . چون به پیری رسید افسوس جوانی خود را خورید ؛اما چه فایده ، برگشتن در او نیست .
در جوانی عوض آن که به فکر معیشت پیری باشید به فکر خود باشید ملکات و سرمایه های معنوی برای خود تهیه کنید تا در پیری از آن استفاده کنید.
در جوانی همه کس به تو علاقه دارند و در پیری هیچ کس تو را نخواهد پس در فکر آن باشید ،در آن وقتی که همه از شما رمیده شوند،شما رمیده از آنها باشید و شب و روز انس با ملکات جوانی خود داشته باشید.یعنی (خدا،بندگی خدا،توجه به خدا،لذت بردن از قرب با خدا)