✍ امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و خوش قولی

🔹سید عبدالکریم کفاش شخصی بود که مورد عنایت ویژه امام زمان قرار داشت و حضرت دائماً به او سر می زد. روزی حضرت به حجره کفاشی او آمدند در حالی که او مشغول کفاشی بود.

پس از دقایقی حضرت فرمودند سید عبدالکریم کفش من نیاز به تعمیر دارد، برایم پینه می‌زنی؟

سید عرض کرد آقا جان به صاحب این کفش قول داده ام که کفش را برایش حاضر کنم، اگر الآن مشغول پینه زدن کفش های شما بشوم، نمی‌ توانم به قولی که دادم عمل کنم. آقا جان من نوکرتم اجازه بدهید به قولی که دادم عمل کنم بعداً …

پس از دقایقی دوباره حضرت فرمودند آقا سید عبدالکریم کفش من نیاز به تعمیر دارد، برایم پینه می‌زنی؟

سید می‌گوید آقا جان قربان‌تان بشم خدمت‌ تان که عرض کردم، من قول دادم …

وقتی حضرت خواسته‌ شان را برای بار سوم تکرار کردند، سید کفش را کنار گذاشت، بلند شد و دستش را دور کمر مبارک حضرت حلقه زد و به مزاح گفت: قربانت گردم اگر یک بار دیگر بفرمایید کفش مرا پینه می‌زنی فریاد میزنم آی مردم آن امام زمانی که دنبالش هستید پیش من است، بیایید زیارتش کنید!

حضرت شـروع کرد بـه خندیدن و فرمود آفرین! خواستیم امتحانت کنیم تا معلوم شود نسبت به قولی که داده ای چقدر مقید هستی. ما شما را برای خودمان نمی خواهیم، برای خدا می‌خواهیم؛ هرچه بنده تر باشید، ما شما‌ را بیشتر دوست داریم.