اخلاص در روضه خوانی
حاکم رشت ،در گذشته ،یک دهه روضه گرفت و همه مداح ها و روضه خوان ها را به روضه اش دعوت کرد.اما یک شیخ حسین معروف به بدخوان ها بود که او را دعوت نکرد
یک روز روضه خوان جلسه اش نیامد مردم هم منتظر نشسته بودند یک وقت دید که شیخ حسین بدخوان، دارد از کوچه رد می شود.به ناچار او را صدا کردو گفت:آشیخ !بیا روضه و منبر برو…
او هم رفت و منبر و صدایش را رها کرد و روضه خواند.
همه هم ناراحت شدند که چرا آشیخ حسین بدخوان روضه خوانده…
حاکم،شب در خواب دید:حضرت زهرا س به روضه شان آمدند و می فرمایند:ما فقط امشب روضه تو را قبول کردیم که آشیخ حسین بدخوان را دعوت کردی.چون آشیخ حسین خالص است و خالصانه برای ما روضه می خواند…
قضیه خواب حاکم در شهر پیچید و همه مردم او را دعوت می کردند…
پس نگاه نکنید که کسی زیبا می خواند و یا زیبا نمی خواند،،چون ملاک برای خدا و اهل بیت ،خلوص نیت است نه زیبا خواندن….

تظاهر ممنوع
حضرت موسی ع روزی اصحابش را موعظه کرد.یکی از اصحاب بلند شد و از شدت اثر گذاری ،پیراهنش را پاره کرد.
خداوند به حضرت موسی ع وحی کرد:ای موسی!به او بگو آن بدی هایی که در قلبت مخفی کرده ای برای من ظاهر کن.
یعنی نمی خواهد تظاهر کنی و پیراهنت را پاره کنی و داد بزنی.ما از قلب و دل تو خبر داریم.بلکه آن عیب هایی که در دلت داری و فقط خدا از آن ها خبر دارد را رفع کن و از آن ها توبه کن.بعضی عادت کرده اند که در مجالس روضه داد بزنند.اما اگر بروی و در زندگی اش دقت کنی می بینی که گناهان مختلفی انجام می دهد….مالش حلال نیست…به پدر و مادرش احترام نمی گذارد..یابعضی مجالس ختم که می روی،می بینی که صاحبان مجلس دارند داد می زنند و گریه می کنند اما ذره ای به وصیت آن میت عمل نمی کنند.
همیشه اگر باطمان را درست کنیم بهتر از آن است که فقط ظاهرمان درست باشد.

مومن و ولی خدا کیست؟؟
در روایت آمده است که خداوند به موسی بن عمران ع وحی کرد:هر کس ظاهرش ماندد باطنش باشد مومن است.مثل پارچه هایی که پشت و رو ندارد پشت و رویش مثل هم است و به هر دو طرف قابل استفاده و دوختن است.و هرکس که باطنش از ظاهرش بهتر است ،ولی خدا است.

منافق کیست؟؟
در روایت داریم که خداوند به موسی بن عمران ع وحی کرد:ای موسی !کسی که ظاهرش از باطنش بهتر و زیباتر است این شخص، دشمن خداست.مثلا ظاهرش محاسن دارد ،موقع نماز عبا می اندازد و ….اما در باطن ،اهل گناه است و اعتماد محکمی ندارد.مثلا مردم فکر می کنند که من نماز شب خوانم ،اما من نماز صبحم قضا میشود.این همان منافق است،منافق،دشمن خداست،حتی یک سوره از قرآن هم به نام منافقین است،منافقین کسانی بودند که در ظاهر اسلام آوردند ولی خدا در این سوره آن ها را رسوا کرد.حاج شیخ جعفر شوشتری حدود صد سال قبل به ایران آمد،در خیابان ناصر خسرو با جمعی راه می رفتند ،شخص لاتی جلو آمد و به ایشان گفت: آشیخ ما همینیم که هستیم .به می گویند لات.اما شما این چیزی که نشان می دهید هستید؟؟همین سبب شد که حاج شیخ سر به دیوار گذاشتند و شروع کردند گریه کردن!با اینکه ایشان کسی بود که شیخ انصاری پای منبر حاج شیخ جعفر می نشستند تا ایشان را موعظه کند.
شخصی آمد خدمت رسول خدا ص و عرض کرد من می ترسم که منافق باشم .چگونه بفهمم که منافق هستم یا نه؟؟
رسول خدا فرمودند:اگر در خانه تنها باشی ،کارهای خوب و عبادت هایی را مانند وقتی که در بین مردم هستی انجام می دهی ؟گفت :بله.حضرت فرمودند:پس منافق نیستی.

دین شدن پول
روایت داریم زمانی میرسد که پول ،دین مردم میشود.
امروزه نمونه های این روایت زیاد است.
کسانی را میبینیم که دائما دنبال پول هستند و حتی نماز هم نمیخوانند.تا در زمان نماز چند هزار تومان بیشتر کاسبی کنند .یا دَم غروب تازه نمازشان را می خوانند.
بعضی آنقدر که از اسکناس لذت میبرند از نماز لذت نمیبرند .و آنقدر که به پولشان علاقه دارند حق فقرا را نمی دهند.حق خدا را نمی دهند.مالشان را حلال نمیکنند.و خمس و زکاتشان را نمی دهند.
این ها علاقه ای که به پول دارند،بخدا و دین و مذهب و مسجد ندارند.
راحت ربا میخورند.رشوه میگیرنر.مال مردم را کم و زیاد میکنند.کم فروشی و گران فروشی میکنند وذره ای بفکر خدا و قیامت نیستند.
چرا باید اینطور بشویم.؟؟؟چرا باید به دنیایی دل ببندیم که به لحظه ای از بین میرود؟؟؟
بر مال و جمال خویش غره مشو
کان را به شبی برند و این را تبی
مال انسان به یک آتش سوزی کوچک و یا دزدی از بین می رود.اما خدا و دین از بین رفتنی نیست.و اگر کسی تکیه اش به این ها باشد،پول و دنیا هم دارد.می گویند:چون که صد آمد ،نود هم پیش ماست.