گنج های خوبی
امام رضا ع در حدیثی فرمودند:گنج های نیکویی سه چیز است:
1.پنهان کردن عمل:مثلا می خواهی به کسی جهیزیه بدهی ،خب مخفیانه بده،نه اینکه فقط به کسب نگو؛بلکه خودت را هم به آن شخص نیازمند نشان نده،هر چیزی که میخواهی بخری ،بخر و بده کسی ببرد،مخفیانه به آن فرد بدهد.
2.شکیبایی و صبر در سختی ها:اگر فرزندت را از دست دادی ،کاسبی خوبی نداری،سرت را کلاه گذاشته اند،زندگی سختی دهری،در همه سختی ها صبر کن،خودت را اذیت نکن،فشار زندگی را تحمل کن که همین،از گنج های خوبی است.مبادا لب باز کنی و به خدا شکایت کنی.اصلا خاصیت دنیا سختی است.یکی از اولیای خدا بود که بیست سال در بستر بیماری بود،اما هیچ گاه از او نشنیدند که لب به شکایت باز کنند.
3.کتمان کردن و مخفی کردن سختی ها و مشکلات
اصلا هر سختی که انسان دارد نباید به کسی بگوید ،تا عزتش در بین مردم محفوظ بماند.بگذاریم این عزتمان که قیمت زیادی دارد بین مردم باقی بماند.

اعیاد شعبانیه مبارک

اخلاص در روضه خوانی
حاکم رشت ،در گذشته ،یک دهه روضه گرفت و همه مداح ها و روضه خوان ها را به روضه اش دعوت کرد.اما یک شیخ حسین معروف به بدخوان ها بود که او را دعوت نکرد
یک روز روضه خوان جلسه اش نیامد مردم هم منتظر نشسته بودند یک وقت دید که شیخ حسین بدخوان، دارد از کوچه رد می شود.به ناچار او را صدا کردو گفت:آشیخ !بیا روضه و منبر برو…
او هم رفت و منبر و صدایش را رها کرد و روضه خواند.
همه هم ناراحت شدند که چرا آشیخ حسین بدخوان روضه خوانده…
حاکم،شب در خواب دید:حضرت زهرا س به روضه شان آمدند و می فرمایند:ما فقط امشب روضه تو را قبول کردیم که آشیخ حسین بدخوان را دعوت کردی.چون آشیخ حسین خالص است و خالصانه برای ما روضه می خواند…
قضیه خواب حاکم در شهر پیچید و همه مردم او را دعوت می کردند…
پس نگاه نکنید که کسی زیبا می خواند و یا زیبا نمی خواند،،چون ملاک برای خدا و اهل بیت ،خلوص نیت است نه زیبا خواندن….

تظاهر ممنوع
حضرت موسی ع روزی اصحابش را موعظه کرد.یکی از اصحاب بلند شد و از شدت اثر گذاری ،پیراهنش را پاره کرد.
خداوند به حضرت موسی ع وحی کرد:ای موسی!به او بگو آن بدی هایی که در قلبت مخفی کرده ای برای من ظاهر کن.
یعنی نمی خواهد تظاهر کنی و پیراهنت را پاره کنی و داد بزنی.ما از قلب و دل تو خبر داریم.بلکه آن عیب هایی که در دلت داری و فقط خدا از آن ها خبر دارد را رفع کن و از آن ها توبه کن.بعضی عادت کرده اند که در مجالس روضه داد بزنند.اما اگر بروی و در زندگی اش دقت کنی می بینی که گناهان مختلفی انجام می دهد….مالش حلال نیست…به پدر و مادرش احترام نمی گذارد..یابعضی مجالس ختم که می روی،می بینی که صاحبان مجلس دارند داد می زنند و گریه می کنند اما ذره ای به وصیت آن میت عمل نمی کنند.
همیشه اگر باطمان را درست کنیم بهتر از آن است که فقط ظاهرمان درست باشد.

مومن و ولی خدا کیست؟؟
در روایت آمده است که خداوند به موسی بن عمران ع وحی کرد:هر کس ظاهرش ماندد باطنش باشد مومن است.مثل پارچه هایی که پشت و رو ندارد پشت و رویش مثل هم است و به هر دو طرف قابل استفاده و دوختن است.و هرکس که باطنش از ظاهرش بهتر است ،ولی خدا است.