به خودتان ننازید؛ به اربابتان بنازید

ما اگر نوکران بدی نباشیم، آن‌هااربابان خوبی‌اند. ما مخلوقیم و خالق داریم، بنده‌ایم و ارباب داریم. هرکس به خودش می‌نازد، شما یادتان باشد به اربابتان بنازید. این جمله را به خاطر بسپارید:
هرکس به قدرتش می‌نازد، به هوشش می‌نازد، به پولش می‌نازد، شما به اربابتان بنازید.

آن‌هایی که از خودشان دم می‌زنند، #اشتباه_می_کنند. آن‌هایی که منم و منم می گویند، اشتباه می‌کنند. آن‌هایی که بی کس‌اند و می گویند ارباب داریم، آن‌ها درست می‌فهمند. ما اگر در این دنیا ارباب داری نکردیم، آن دنیا دیر است. باید در این دنیا انسان با خدا و اهل بیت به صورت اربابان نگاه کند. هر #مشکلی دارد به اربابش بگوید. کم که می‌آورد، #از_اربابش_بخواهد. از دینش مایه نگذارد، از تقوایش مایه نگذارد. اگر غیبتش را می‌کنند، غیبت نکند. اگر به او تهمت می‌زنند، تهمت نزند. اگر دروغ به او نسبت دادند، او دروغ نسبت ندهد. اگر این کارها را بکند از دینش مایه گذاشته و اربابش را فروخته. اما اگر انسان بی تقوایی نکند، اربابش به مددش می‌آید.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹

🔸مستکبر و مستضعف کیست؟🔸

مستضعفِ اسلام، فقیر و دون نیست؛ مستضعفِ اسلام «لایُرِیدُونَ عُلُواً» است (کسانی که در زمین اراده علوّ و فساد و سرکشی ندارند).
داوود مستضعف بود و بلعم باعورا مستکبر. خوراک بلعم قُرصی نان جو بود و خانه‌اش غاری و هیچ‌یک از نعمات دنیایی در اختیارش نبود؛ اما مستکبر به شمار می‌آمد؛ چون وقتی سلطان محل از او می‌خواهد که مومنان را نفرین کند،
نمی‌تواند نظر سلطان درباره خودش را دست‌کم بگیرد.
می‌گوید پادشاهی با افراد محترم دربارش، در معبد من حاضر و به من معتقد هستند و پیش من حاجتی آورده‌اند. اگر من حاجتشان را رد کنم، آن‌ها به من بی‌عقیده می‌شوند. او نمی‌تواند بی‌عقیده شدن مستکبری به خودش را تحمل کند.

نامحرم را شیفتۀ خودتان نکنید🔸

اگر مرد کاری کند که زن نامحرم شیفته ی او شود کار درستی است؟! واقعاً کار درستی است؟ خب برای چه؟ شیفته ات بشود که چه بشود؟ دلبسته به تو شود که چه کار کنی؟ فتنه است. بسیاری افراد، این مسائل را جدی نمی گیرند و یکدفعه زن شوهرداری عاشقشان می شود. بعد زن به او می گوید اگر تو با من رابطه برقرار نکنی خودکشی می کنم! خوب چرا اینطور می کنی که بعد به اینجا برسی؟

یک کسی آمد به پدرم گفت که اگر شما مرا نگیری من خودکشی می کنم. مادرمان در حیات بود! [خنده حضار] بابام گفت برو خودکشی کن! گاهی این جور چیزها اتفاق می افتد. از اول بابش را باز نکنیم. همان طور که می گویند در چشم باید خودداری کنی، در #زبان هم باید خودداری کنی. ببینید، «العاقل یکفیه الاشاره» وقتی می گوید «قل للمومنین یغضوا من ابصارهم» یعنی «یغضوا من السنتهم»، «یغضوا من اسماعهم». غریزه ی جنسی از راه چشم می آید، از راه گوش می آید، از راه دهان می آید، از راه بویایی هم می آید. از این جهت است که می گویند [در هنگام ارتباط با نامحرم] عطر نزن.

سیر اصلی انسان با محبتش صورت می‌گیرد🔸

ما نمی‌دانیم این علاقه‌ای که به علی علیه السلام داریم، آیا اثری در «سیر الی الله» ما دارد یا خیر؟ ما چیزی حس نمی‌کنیم که آیا ما در ولایت حضرت درحرکت هستیم یا ساکنیم.

نمازی که خوانده‌ایم، صدقه‌ای که به فقیر می‌دهیم، قابل اندازه گیری است و اینها را یک حرکت الی الله می‌دانیم، یعنی مسافت طی شده‌مان، میزان کار خیری است که انجام داده‌ایم.

همۀ این کارهای خیر مثل مسافت‌هایی است که با ماشین یا پیاده در روی زمین حرکت کرده‌ایم. اما مسافتی که با گردش زمین به دور خودش طی می‌کنیم را نمی‌دانیم که خیلی بیشتر از مسافتی است که با ماشین و تاکسی و پیاده طی کرده‌ایم.

ولایت و محبت علی علیه السلام مانند حرکت زمین به دور خورشید است. مسافتی که دیده، فهمیده و باور نمی‌شود و ما نمی‌توانیم قبول کنیم با این محبت راه طولانی را طی کرده‌ایم. مسافت اصلی ما به وسیلۀ ولایت طی می‌شود. محبت اساس جا به جایی ما در سیر الی الله است. منتهی انسان با محبت، سیری را انجام می‌دهد که متوجه به وقوع آن سیر نمی‌شود.

معنای «آمن سخطه عند کل شر» در دعای رجبیه چیست؟🔸

💎 در سوره بقره می فرماید [ما شما را به امور مختلفی امتحان می کنیم]: «ولَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ». چرا؟ چون می خواهیم شما را بیدار کنیم. بعد می گوید: این تهدید نیست، این فرصت است: «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» یعنی به چشم تهدید به این نگاه نکن. به چشم یک فرصت به آن نگاه کن.

💎 شما در دعای ماه رجب هم عین همین را دیده اید. در دعای رجبیه اینطور می گوییم: «یا من ارجوه لکل خیر و آمن سخطه عند کل شر». نقل کرده اند از حضرت آیت الله جوادی آملی (حفظه الله) در مورد قسمت دوم این فراز که ایشان فرموده اند: چطور می توانیم بگوییم «آمن سخطه»؟ گویا این ثقیل بوده برای ایشان. چون قرآن می فرماید که: «أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ». [وقتی قرآن اینطور می فرماید]، چه طور انسان «آمن سخطه» باشد؟ ایمن از سخط خدا باشد؟ ایشان گفته اند که این جمله، اِخباری نیست. ظاهر آن، اِخبار است اما باطن آن اِنشاء است. یعنی: «خدایا من را ایمن از سخط خود قرار بده».
ایشان بزرگ هستند و بزرگوار. اما نه، معنای این فراز از دعا، این نیست. معنی آن این است که: «وقتی که شرّی به من می رسد، نشانۀ این نیست که تو از من بَدَت آمده و مورد سخط تو هستم. من ایمن هستم از اینکه شرّی که به من می رسد، از روی سخط تو باشد.»

💎 این فراز از دعا، ناظر به این آیه ی سوره فجر است: فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ . وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ . كَلَّا …»: یعنی این طور نیست که [وقتی شری به من می رسد معنایش] «اَهانن» باشد. لذا به همین جهت است که می گوید: «و آمن سخطه عند کل شر». یعنی [شر]، تهدید نیست، بلکه فرصت است. شرّی که به من می رسد برای این است که من خودم را جمع و جور کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم. چیزهایی که ظاهرش شرّ است، اینطور نیست که خدا به انسان غضب کرده و به این شرّ مبتلا شده.

💎 خدا، دکتر من است. می خواهد مداوایم کند. دکتر که سخط ندارد به مریضش! دکتر هر کار که بکند، اگر از مریض بپرسی نظرت درباره دکتر چیست، می گوید: «آمن سخطه عند کل شر». اگر قلبم را در بیاورد، اگر استخوان ترقوه ام را ارّه کند و قلبم را از وسط سینه بیرون بیاورد، باز می گویم: «آمن سخطه عند کل شر». چون می خواهد رگ قلبم را باز کند. می خواهد مداوایم کند. این حسن ظن به خداست.