📚 جامعهٔ ما متأسفانه با سرعت بالایی از کتاب‌خوانی فاصله می‌گیرد؛ در حالی‌ که ما در عرصه‌های مختلف زندگی به شدت نیازمند مطالعه هستیم.

دلایل فاصله گرفتن از کتابخوانی

1⃣ گرانی مفرط کتاب
2⃣ مشکلات و مشغله‌های اقتصادی
3⃣ گشت زدن‌های بی هدف در فضای مجازی
4⃣ عدم مهارت در کتاب‌خوانی صحیح
5⃣ حجم زیاد مطالب کتابها که بخش عمده‌ای از آنها غیر ضروری است

برای رفع هر یک از این علل باید به دنبال راهکار باشیم!

🙄 راه حل‌هایی برای حل مشکلات کتاب‌خوانی:

برای بر طرف کردن موانع کتابخوانی چند راه حل وجود دارد:
۱- کتاب‌های دست دوم خرید کنید تا ارزانتر تمام شود؛ در گوگل جستجو کنید تعداد زیادی سایت در این زمینه وجود دارد.
۲- کتاب‌های صوتی معمولا قیمت‌های مناسب‌تری دارند.
۳- از اپلیکیشن‌های کتاب الکترونیکی استفاده کنید.
۴- سایت‌هایی وجود دارد که کتابها را خلاصه می‌کند.
۵- فایل‌های صوتی و پادکست‌های مورد علاقهٔ خود را از قبل آماده کنید و در ماشین یا مترو یا حین حرکت، گوش دهید.
۶- چند ماه به خود، سختی دهید و تندخوانی یاد بگیرید.
۷- در فضای مجازی، عضو گروهها و کانالهایی بشوید که خلاصهٔ کتاب یا کتاب صوتی دارند.

تنبل‌ترین مردم
در روایت داریم که:تنبل‌ترین مردم کسی که بیکار است ولی ذکر خدا را هم نمی‌گوید .
انسان بیکار است و یکجا نشسته ،کار خاصی هم ندارد، نه غذا می‌خورد، نه کسی صحبت می‌کند، نه مباحثه می‌کند، نه سر کار خاصی است ،اما با اون حال زبانش را باز نمی‌کند، و ذکری را نمی‌گوید.
مقید باشید همیشه زبانتان به ذکر عادت کند .ذکرهایی همچون صلوات، لا اله الا الله،استغفرالله ربی و اتوب الیه،سبحان الله، الحمدلله.
اگر هنگام بیکاری‌ها ذکر نگویید تنبل‌ترین مردم هستید

خداوند در قرآن وعده داده که در برابر کارهای خوب بنده‌ها، ده برابر به آنها اجر و ثواب می‌دهد؛ اما در برابر کارهای بد و گناهان فقط یک گناه نوشته می‌شود.

لذا در روایت هست که فرمودند: وای بر کسی که یک دانه‌ای هایش بر ده تایی‌هایش غلبه کند؛ یعنی گناهانش از کارهای خوبش خیلی بیشتر باشد.

این لطف خداست که شاید شرایط را همه جوره برای ما فراهم کرده تا ما، هم امیدوار شویم و هم تشویق.

در روایت آمده :(خیر دنیا و آخرت در حسن ظن به خداست)

بیایید از امروز به خدا خوش گمان باشیم.

در زندگیمان تلاش کنیم و به خدای هم اعتماد داشته باشیم.

با خدا طوری باشیم که اگر خدا صلاح دانست به ما پول زیادی ندهد،به خدا اعتراض نکنیم؛ و اگر دیدیم کسی پول زیادی دارد، باعث نشود که به خدا بدبین و بدگمان شویم. مثل مریض که به دکتر خوش گمان است و هر دارو درمانی که دکتر صلاح بداند و برایش تجویز کند، از دکتر تشکر می‌کند و پول هم به او می‌دهد؛ ما هم باید اگر تلاشمان را کردیم و بندگی خدا را هم کردیم،هر وضعیتی که خدا برای ما صلاح دانست، شکرگزار باشیم.

نق نزنیم ؛غر نزنیم؛ از خدا بدگویی نکنیم ؛شکایت خدا را به کسی نکنیم.

پس به بخشش و آمرزش خدا هم خوش گمان باشیم .

البته ما باید مقید به مسائل دینی باشیم، اما اگر زمانی از دستمان در رفت و گناه کردیم، گمان نکنیم که خدا ما را نمی‌آمرزد.

توبه کنیم؛ دعا کنیم ؛گریه کنیم؛ خدا هم حتماً گناه ما را می‌آمرزد.

اما نباید باعث شود که شیطان ما را گول بزند و همه اش گناه کنیم .بلکه اگر نادانسته گناه کنیم و توبه بکنیم خدا می‌بخشد.

باید باور کنیم که خدایی هست.

خدا باید در دلمان حضور داشته باشد.

 اگر فقط به زبان بگوییم خدا به درد نمی‌خورد. کاری کنیم که دلمان خدا بگوید.

قدیمی‌ها بیشتر خدا را باور داشتند. به همین دلیل ،مالشان را حلال می‌کردند. به نماز و روزه شان دقت می‌کردند، کفنشان را از مال حلال می‌خریدند و آماده می‌کردند، سعی می‌کردند گناه نکنند، آماده مرگ می‌شدند.

الان قدری باور مردم به خدا کم شده؛و به همین دلیل است که جامعه پر از گناه شده است. خیلی ها پیر شده‌اند اما هنوز سال خمسی ندارند و یک بار هم خمس مالشان را نداده‌اند.خوب چرا ؟!

پیر شده، اما هنوز هم به سوره نمازش غلط است.

پیر شده اما هنوز دنبال عبادت و خدا نیست و دنبال گناه و شیطان است.

خوب چنین کسانی خدا را باور ندارند که اینطور زندگی می‌کنند.

اگر ما یقین داشته باشیم که خدا داریم، اصلاً شب‌ها خوابمان نمی‌برد و به این راحتی نماز صبحمان قضا نمی‌شود؛ اهل سحر می‌شویم؛ اگر می‌بینی راحت شب‌ها می‌خوابیم و سحر که بیدار نمی‌شویم هیچ! برای نماز صبح هم باید صدمرتبه بیدارمون کنند، به دلیل این است که خدا را باور نکرده‌ایم مرگ و قیامت را باور نکرده‌ایم.

اگر حاضر نیستیم خمس مالمان را بدهیم و مالمان را حلال کنیم برای این است که خدا را باور نکرده‌ایم .

اگر اهل گناه هستیم و اهل عبادت نیستیم هم به همین دلیل است.

پس اگر باورمان به خدا را درست کنیم خیلی چیزها در زندگی ما درست می‌شود.