⁉️ حکم پول باقیمانده از مشتری

🔸 سوال: من در پمپ گاز کار می‌کنم، برای بازگرداندن بقیه پول مشتری مشکل دارم، به ناچار در پایان شیفت کاری مقدار کمی از پول مشتری نزد من باقی می‌ماند، تکلیف این پولها چیست؟ البته ظاهراً مشتری بقیه پول را می‌بخشد.

✅ جواب: اگر با رضایت مشتری باشد استفاده از پول باقیمانده برای شما اشکال ندارد، ولی اگر بدون رضایت مشتری باشد، باید به مشتری برگردانید و در صورتی که مأیوس از یافتن مشتری می‌باشید، از جانب او به فقیر صدقه بدهید.

👊 غرب و ایران مستقل مقتدر 👊

❌ «انسان، گرگِ انسان است»؛ جمله‌ای است که با کمی تغییر از متونِ غربی پیش از میلاد مسیح به دست آمده است. همین جمله را بعدها فیلسوفانِ غربی، بر اساس وضعیتِ جامعه‌ی خودشان، تئوریزه کردند تا امنیت را محصولِ ترس از قدرت بنامند. در دوره استعمار کهن، همین ذهنیتِ ضدِ انسانی، با نژادپرستیِ سفیدپوستانه درآمیخت و تمدنِ غربی را به بزرگ‌ترین غارتگرِ تاریخ بدل کرد.

♨ بعدها آمریکا با انداختنِ بمب اتم روی هیروشیما و ناکازاکی، بیش از ۲۰۰ هزار انسان را کشت؛ نه برای پیروزی نظامی بلکه برای نمایشِ قدرت به جهان. این عمل به همان جمله «گرگِ انسان» بود که باید چنان قدرتی نشان داد که دیگران از ترس، تسلیم شوند. در واقع، بمبِ اتم «قراردادِ اجتماعی» را جهانی کرد: مردمِ جهان باید از ترسِ نابودی، زیرِ نظمِ آمریکا زندگی کنند.

♦ بعد از جنگِ جهانیِ دوم، استعمارِ مستقیم منسوخ شد، اما همان منطق باقی ماند: قدرت باید در دستِ ما بماند تا آرامش برقرار باشد.جنگِ سرد و کودتاهای آمریکایی در آسیا و آمریکای لاتین هم بر پایه‌ی همین «مقابله با بی‌نظمی» توجیه شد. کشورِ ما هم بی‌نصیب نبود: کودتای ۱۳۳۲ علیهِ دولت ملّی مصدق با بهانه و پوششِ «جلوگیری از سقوطِ ایران به کمونیسم».

🔻 غربِ امروز هم شکلِ جدیدی از همان گزاره‌های پیش از قرونِ وسطای غربی را اجرا می‌کند. «صلح از طریقِ قدرت» یعنی هرکس از نظمِ مطلوبِ ما خارج شود، تهدید است. فقط ابزارها متنوع‌تر شده است: رسانه، تحریم، جنگ، شبکه‌های اجتماعی و هوش مصنوعی.غربی‌ها هنوز معتقدند ملّتی که کنترل نشود، خطرناک است؛ پس باید با فناوری و اطلاعات مهار شود، و اگر نشد، با جنگ.

♨ آخرین نمونه‌ی روشنِ منطقِ بی‌منطقِ غرب، جنگِ ۱۲روزه بود. ننگی بالاتر از این هست که رئیس‌جمهورِ کشوری علناً می‌گوید: من به ملّتِ ایران کلک زدم؛ در حینِ مذاکره با آن‌ها جنگ کردم و اعتراف می‌کند که «من در رأسِ حمله‌ی ۲۳ خردادِ اسرائیل به ایران بودم؛ کنترلِ کامل داشتم».

♦ آمارِ بانکِ جهانی نشان می‌دهد که در نیم‌قرنِ گذشته، بیش از ۷۰ درصدِ جنگ‌های بین‌المللی با مداخله‌ی مستقیم یا غیرمستقیمِ قدرت‌های غربی و به‌ویژه آمریکا آغاز شده است. در دهه‌ی اخیر نیز، نیمی از مخارجِ نظامیِ جهان تنها به آمریکا و متحدانش تعلق داشته است.توصیف صلح غربی در یک جمله صلحی است که کسی که در رأسِ این هرمِ قدرت است، با غروری ابلهانه می‌گوید آن‌قدر سلاحِ هسته‌ای در اختیار دارد که می‌تواند «جهان را ۱۵۰ بار نابود کند».

👊 اما در برابرِ این تمدنِ وحشی، ایرانی است که در طولِ تاریخ، هرگز استیلاپذیر نبوده است. در دوره‌ی ساسانی، قدرتِ سیاسی با پشتوانه‌ی دینی چنان ریشه داشت که امپراتوریِ بیزانس، ایران را هم‌سنگِ خود می‌شمرد. در صفویه، علم و ایمان در کنار هم ایستادند و حکومتی ساختند که با اروپا نه در جنگ، بلکه در موازنه بود.انقلابِ اسلامی این تجربه‌ی تاریخی را به‌روز کرد: علمِ بدونِ وابستگی و قدرتِ بدونِ سلطه و اتکای هردو به معنویت. در چهار دهه‌ی گذشته، رابطه‌ی ایران با غرب بر همین معادله استوار ماند؛ تعامل در علم و فناوری، اما استقلال و مقاومت در سیاست و امنیت.

✅ وقتی آمریکا از اقتصاد، فرهنگ، و در نهایت از جنگ برای سلطه بر ایران تلاش کرد، پاسخِ این ملّت، مقاومت بود؛ همان مقاومت مقتدرانه‌ای که در جنگِ ۱۲روزه، منطقِ جنگلی غرب را به چالش کشید. فرمولِ صلحِ تحمیلیِ آمریکایی روی ایرانی‌ها جواب نمی‌دهد؛ نمی‌توانند در اراده ملّت ایران خدشه کنند.

📕 تاریخ، سلاحِ آگاهی است؛ و تا این سلاح در دست ملّت باشد، تسلیم ممکن نیست.

🔻ایستادگی امروز ملّت ایران ادامه‌ی طبیعی همان درسی است که از تاریخ به بهایی سخت آموخت؛ اینکه وابستگی و امید به رضایت بیگانگان، امنیت نمی‌آورد.

🔸آنان که مقاومت را «راهبردی غیرعقلانی» می‌نامند، در حقیقت با حافظه‌ی تاریخی این ملّت سر جنگ دارند. چون می‌دانند اگر مردم به گذشته نگاه کنند، خواهند دید که تسلیم همواره پرهزینه‌تر از پایداری بوده است. هر نسلی که تاریخ را فراموش کند، ناگزیر شکستِ نسل‌های پیش را تکرار خواهد کرد.

🔹در این میان، یک خط تحریف خطرناک در حال گسترش است: این‌که علت فشارها و دشمنی‌ها، شعارها و مواضع جمهوری اسلامی است. گویی اگر ملّتی به جای «مرگ بر آمریکا» سکوت کند، جهان ناگهان مهربان می‌شود! اما تاریخ قاجار و پهلوی فریاد می‌زند که ما زمانی هم که خاموش بودیم، غارت شدیم؛ زمانی هم که تعظیم کردیم، تکه‌تکه‌مان کردند.

🔹تاریخ نشان می‌دهد دشمن، از ضعف خوشش می‌آید نه از ادب؛ از تسلیم استقبال می‌کند، نه از گفتگو. مقاومت پاسخی به تجربه‌ی تلخِ تسلیم است، نه نتیجه‌ی شعار.

🔸رجوع به تاریخ یعنی بازگشت به واقعیت. در تاریخ است که می‌بینیم وعده‌های قدرت‌های بزرگ چقدر بی‌اعتبار بوده و معاهدات چقدر آسان نقض شده‌اند. شناختِ این الگوهای تکراری، یعنی بیداری ملّی.

🔹از همین روست که رهبران آگاه، در لحظه‌ی بحران جامعه را به مطالعه‌ی تاریخ فرا می‌خوانند؛ زیرا هر که تاریخ را نخواند، دوباره قربانی آن می‌شود. تاریخ در واقع خط مقدمِ جنگ روایت‌هاست؛ هر که بتواند گذشته را تحریف کند، ذهن امروز را تسخیر خواهد کرد.

🔸 مقاومت در این معنا، خیال‌پردازی نیست؛ عقلانیت درازمدت است. آرمان اگر بر پایه‌ی تجربه تاریخی بنا شود، به راهبرد تبدیل می‌شود؛ و اگر از تاریخ جدا شود، به توهم. امروز ما بر قله‌ای ایستاده‌ایم که نسل‌های پیش، در نیمه‌راهِ آن ایستادند و زمین خوردند. خسته شدن در چند قدمی قله، همان خطای تاریخی است که باید از آن گریخت.

🔹 باید پذیرفت که مقاومت فقط میدان جنگ و تحریم نیست؛ میدانِ حفظ هویت، استقلال و حقیقت است. هر ملّتِ بی‌تاریخ، زود فریب لبخند دشمن را می‌خورد. تاریخ، سلاحِ آگاهی است؛ و تا این سلاح در دست ملّت باشد، تسلیم ممکن نیست.

🔸 پس اگر امروز از مقاومت دفاع می‌کنیم، نه از سر تعصب که از سر فهم است. تاریخ به ما می‌گوید عقب‌نشینی همیشه آغازِ سقوط بوده است. و این‌بار، برخلاف گذشته، ملّت ایران تصمیم گرفته است حافظه‌اش را زنده نگه دارد.

👌 مقاومت یعنی نگذاریم تاریخ دوباره تکرار شود؛ یعنی حافظه را زنده نگه داریم تا فریب نخوریم.

📚 معتضد: مجسمه شاپور، سندی است از هویت، عزت و تداوم روح استقلال در تاریخ ما…

🔻 خسرو معتضد، تاریخدان و نویسنده تاریخ معاصر و باستان ایران:

✅ اگر امروز رژیمی مثل اسرائیل سودای آسیب‌زدن به ما را دارد، در گذشته امپراتوری‌هایی چون روم با ۱۰۰ ملت به ایران حمله کردند و شکست خوردند.

🔸 باید بدانیم «روم» یعنی چه. در آن زمان، روم بزرگ‌ترین قدرت جهان بود؛ امپراتوری‌ای که از شمال آفریقا تا اروپا گسترده بود. اینکه امپراتور چنین قدرتی به دست یک پادشاه ایرانی اسیر شود، در تاریخ جهان بی‌سابقه است. برای همین این تصویر تا امروز زنده مانده است؛ نماد عزت و استقلال ایران در برابر سلطه‌جویی قدرت‌های جهانی.

🔹 به یاد بیاورید که امروز هم کشوری کوچک و پرمدعا مثل اسرائیل، با جمعیتی کمتر از ده میلیون نفر، در پی آسیب‌زدن به ایران است. اما در گذشته، دشمنان ما آشوری‌ها را قتل‌عام می‌کردند و زمینشان را با نمک می‌پوشاندند تا نشانی از آن‌ها نماند. مغول‌ها آمدند و میلیون‌ها نفر از ایرانیان را کشتند. در چنین تاریخی، ما حق داریم به لحظاتی ببالیم که ایران سرافراز بوده است.

✅ خداوند پدر آیت‌الله خامنه‌ای را رحمت کند که خودشان گفته بودند: ملت ایران باید به گذشته پرافتخار خود آگاه باشد. از همین رو، اقدام شهرداری در نصب مجسمه شاپور و والریان کاری درست و تحسین‌برانگیز است.

📕 در منابع تاریخی آمده است که سپاه روم در آن نبرد از اقوام گوناگونی تشکیل شده بود؛ از آلمان و فرانسه گرفته تا تراکیه و بیزانس. اما شاپور با هوش و تدبیر ایرانی، نه‌تنها والرین را شکست داد، بلکه او را زنده به ایران آورد. این پیام روشنی بود: هیچ قدرتی، هرچقدر هم بزرگ، نباید خیال حمله به ایران را در سر بپروراند.

📝 در کتیبه‌های شاپور، از جمله در تنگ چوگان و نقش رستم، به‌روشنی نوشته شده که سپاه ایران تا مناطق وسیعی در اروپا از جمله رومانی و مجارستان پیش رفته است. این مطالب را مورخان بزرگی چون لوکونین، کریستنسن و پژوهشگر روس، خانم پیکولوسکایا، با دقت ثبت کرده‌اند. به‌حق باید گفت شاپور با اندیشه و سیاست جنگید، نه صرفاً با شمشیر.

👌 اما مهم‌ترین نکته این است که شاپور، بر خلاف سنت جنگ‌های آن روزگار، اسیران را نکشت. او فهمید بسیاری از آن‌ها مهندس و اهل فن‌اند. دستور داد برای ایران کار کنند. مثلاً در خوزستان، سدی ساخته شد که هنوز به نام «سد قیصر» شناخته می‌شود. قیصر همان سزار است، یعنی امپراتور روم.

🔸 در مقابل، والرین، امپراتور شکست‌خورده، پیرمردی بود که از غم و شرم، دق کرد و مُرد. اما رفتار شاپور با او، به تاریخ پیام داد: اگر روزی پادشاه روم تهدید کرد که پادشاه ایران را به صلیب می‌کشد، این بار ایران بود که نشان داد غرور و عزتش را هیچ قدرتی نمی‌تواند در هم بشکند.

🔹در دوره‌های بعد نیز، در زمان انوشیروان و خسروپرویز، نبردهای ایران و روم ادامه یافت. حتی در آستانه‌ ظهور اسلام، ایران تا نزدیکی قسطنطنیه پیش رفت. رومی‌ها سلاحی داشتند به نام «آتش یونانی» که مانع پیروزی کامل ایرانیان شد، اما این نبردها نشان داد که در طول قرون، ایران همواره یکی از معدود قدرت‌هایی بوده که در برابر امپراتوری روم ایستاده است.

✅ بنابراین صحنه‌ای که در سنگ حجاری شده و شاپور با اقتدار بر والریان پیروز است، تنها یک تصویر تاریخی نیست؛ سندی است از هویت، عزت و تداوم روح استقلال در تاریخ ما.

🔰حساب فرزندان جداست!!!

🔻از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، گاه تفاوت در نگاه و رفتار برخی از فرزندان مسئولین جمهوری اسلامی ایران با پدر و مادرشان توجه مردم را جلب کرده است. در مواردی این تفاوت‌ها چنان پررنگ شده که چهره‌های شاخص نظام ناچار شده‌اند از مواضع و رفتار فرزندان خود اعلام برائت کنند.

👈 ضدانقلاب نیز در این میان، همواره از این مسئله به‌عنوان ابزاری تبلیغاتی استفاده کرده و سعی داشته روایتی را جا بیندازد که؛ «جمهوری اسلامی حتی نتوانسته فرزندان مسئولان خود را قانع کند»! اما ریشه این پدیده کجاست و چگونه باید به آن نگریست؟

🔻دنیای ما، دنیایی پیچیده است و رشد و خودآگاهی هر فرد نتیجه تأثیر مجموعه‌ای از عوامل گوناگون است: زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی. در کنار این عوامل، یکی از دلایل مشترکِِ این مسأله، «فقدان توجه کافی» از سوی برخی مسئولان به خانواده‌های‌شان است. این افراد غالباً پیش از انقلاب درگیر مبارزه یا زندان بودند، و پس از انقلاب در جبهه‌ها یا در مسئولیت‌های سنگین و زمان‌بر قرار گرفتند. در نتیجه، فرصت کافی برای همراهی و حضور مؤثر در زندگی خانوادگی‌شان نداشتند.

👌 البته نباید نقش عوامل بیرونی را نادیده گرفت؛ گاهی جذب جریانات فکری یا فعالیت‌های سرویس‌های امنیتی بیگانه برای نزدیک‌شدن به خانواده‌های مسئولان، واقعیتی تلخ بوده است. اما آنچه مطرح است این است؛ عدم حضور پدر و مادر در خانواده، ضربه‌ای جدّی به تربیت فرزندان وارد کرده است؛ آسیبی که رهبر انقلاب نیز بارها نسبت به آن هشدار داده و توصیه کرده‌اند مسئولان وقت کافی و باکیفیت برای خانواده‌های خود بگذارند.

👈 هر انسان، نهایتاً در انتخاب اندیشه و مسیر زندگی خود آزاد است. پدر و مادر تنها می‌توانند نقش تربیتی و الگویی ایفا کنند، اما نمی‌توان از آنها انتظار کنترل مطلق داشت. اگر در تربیت، غفلت یا کوتاهی رخ دهد، هیچ موقعیت یا جایگاهی نمی‌تواند آن را جبران کند. بنابراین، باید میان مسئولان و رفتار فرزندانشان تفکیک مسئولیت و قضاوت قائل شد.

🔻مردم به‌خوبی می‌دانند که شخصیت و ارزش هر فرد، قائم به خود اوست. اگر کسی شهید است، الزاماً خانواده‌اش هم در همان تراز نیستند؛ اگر کسی عالم یا دانشمند است، این ویژگی به‌صورت خودکار به فرزندانش منتقل نمی‌شود. انقلاب اسلامی از آغاز تاکنون نمونه‌های بسیاری از این تفاوت‌ها را تجربه کرده و با این وجود، مسیر خود را با قدرت ادامه داده است.

❌ لذا باید توجه داشت که ادعای «ناتوانی فکری نظام» در قانع‌کردن نسل جدید، دروغی آشکار است. امروز در خیابان‌های لندن و پاریس، شعارهای ضدصهیونیستی به زبان فارسی سر داده می‌شود. همین کافی است تا معلوم شود اندیشه انقلاب اسلامی از مرزهای جغرافیایی فراتر رفته و الهام‌بخش ملت‌های دیگر شده است.

👈 و اما آمریکا در اسناد امنیت ملی‌اش ایران و جبهه مقاومت را یکی از سه تهدید اصلی علیه منافعش می‌داند، رسانه‌هایش تلاش می‌کنند ایران را ضعیف و ناتوان نشان دهند تا مردم ایران را از ظرفیت و قدرت واقعی خود ناامید کنند. اگر اندیشه انقلاب بی‌اهمیت بود، این حجم از تبلیغات و هزینه برای تخریب آن منطقی به‌نظر نمی‌رسید.

👌 با همه این نکات، نباید اصل مسئله را نادیده گرفت. انقلاب اسلامی از آغاز برای رشد انسان و جامعه شکل گرفت و خانواده، نخستین و مهم‌ترین بستر این رشد است. نقد وارد اینست که برخی مسئولان باید توجه بیشتری به خانواده‌های خود داشته باشند؛ نه صرفاً برای جلوگیری از سوءاستفاده تبلیغاتی دشمن، بلکه برای تحقق همان هدفی که انقلاب به‌خاطر آن شکل گرفت: رشد همه‌جانبه انسان‌ها.

⚠️ فرزندان و خانواده‌های مسئولان، به‌دلیل نزدیکی و آشنایی بیشتر با فضای نظام اسلامی، فرصت ویژه‌ای برای رشد دارند. حیف است این فرصت نادیده گرفته شود. مسئولان باید به توصیه‌های مکرر رهبر انقلاب درباره اهمیت خانواده توجه ویژه‌تری نشان دهند و این موضوع را نه به‌عنوان حاشیه، بلکه بخشی از مأموریت انقلابی خود بدانند.