منتظر واقعی از شلوغی‌های آخرالزمان کلافه نمی‌شود!

🔹 عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی: کسانی که سال‎ها «عَجِّل عَلی ظُهُورِکَ یا صاحِبَ الزَّمان» می‎گفتند، چرا از ظهور #مشکلات و #نابسامانی‌ها کلافه‎اند و تاب تحمّل آن را ندارند؟ این‌ها مقدّمه‎ی #ظهور است. پس یا دعای بر تعجیل ظهور حضرت را پس بگیرند یا دست از بی‌‎تابی و بی‌‎قراری بردارند و به آنچه هست تن بدهند.
🔹 بعد از هر شلوغی، خلوتی متناسب با آن خواهد بود و هر چه شلوغی بیشتر باشد، خلوت بعد از آن بزرگ‌تر است. در #آخرالزمان شلوغی خیلی زیاد است، به نحوی که «یکفُرُ بَعضُهُم بِبَعضٍ وَ یَلعَنُ بَعضُهُم بَعضا»ً؛ گروهی گروه دیگر را تکفیر می‎کند و جمعی جمع دیگر را لعنت می‎کند.

✍چشم درد علامه به خاطر درس روز عاشورا

🔹علامه طباطبایی رحمه الله علیه: «در دوازده سالی که نجف بودم، به جز عاشورا، هیچ روزی درس را تعطیل نکردم. یک سال عاشورا درس را تعطیل نکرده بودم که به چشم درد شدیدی گرفتار شدم! طوری که نزدیک بود کور شوم. از عظمت امام حسین علیه السلام ترسیدم و از آن پس تصمیم گرفتم روز عاشورا را تعطیل کنم».

📚خاطرات فقیه اخلاقی، احمدی میانجی، ص146

✍هر روز زيارت عاشورا بخوانيد…

🔹«سرّ اين كه سفارش كرده اند هر روز زيارت عاشورا بخوانيد و نسبت به اهل بيت (عليهم السلام) تولّی داشته و بر آنان صلوات بفرستيد و از دشمنانشان تبرّی بجوييد، برای آن است كه طرز فكر معاندان ايشان منفور شود وگرنه هم اكنون سخن از معاويه و يزيد نيست تا آنها را لعنت كنيم. نام و ياد آنها رخت بربسته و قبرشان نيز زباله دانی بيش نيست، الآن سخن از فكر و راه يزيد و يزيديان عصر است.»

▪️آیت الله العظمی جوادی آملی
📚حماسه و عرفان ص٣١١

✍بدترین سخن…

🔹بدترین سخن این است کہ دعا کردم ونشد،زیارت رفتم ونشد!این نشدها شیطانے است.هیچ دعا کنندہ اے دست خالے برنمیگردد اگر به صلاح باشد همان را و اگر به صلاحش نباشدبهتر از آنرا میدهند.

▪️آیت الله فاطمی نیا رحمة الله علیه

✍اسارت یا تخت سلطنت؟

🔹بعد از شهادت حضرت حسین‌بن‌علی، سیدالشهداء علیهماالسلام حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در اسارت آن‌چنان مردانه خطبه می‌خواند که گویی در تخت سلطنت قرار دارد. امام‌ ‌سجاد علیه‌السلام در حال اسارت و درحالی‌که غُل جامعه به گردن داشت، به سائل، شاهانه کمک می‌کند. ما چنین بزرگانی داریم که همه چیز ما از آن‌هاست، ولی گویا آن‌ها را نداریم!

▪️آیت‌الله بهجت قدس‌سره
📚رحمت واسعه، ص١٣٣