ستايش تغافل و ناديده گرفتن

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :

 صَلاحُ حالِ التَّعايُشِ و التَّعاشُرِ مِلْ ءُ مِكيالٍ : ثُلثاهُ فِطنَةٌ و ثُلثُهُ تَغافُلٌ .
[تحف العقول : ۳۵۹]

 درستى وضع زندگى اجتماعى و معاشرت، پيمانه پُرى را مانَد كه دو سوم آن توجه و هوشيارى است، و يك سومش چشم پوشى و بی اعتنایی

دعای سفر امام علی علیه السلام، خطبه ۴۶ نهج‌البلاغه

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ

اللَّهُمَّ أَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ وَ أَنْتَ الْخَلِيفَةُ فِي الْأَهْلِ، وَ لَا يَجْمَعُهُمَا غَيْرُكَ،

لِأَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لَا يَكُونُ مُسْتَصْحَباً وَ الْمُسْتَصْحَبُ لَا يَكُونُ مُسْتَخْلَفاً.
سخنى از آن حضرت (ع) هنگامى كه به قصد شام سفر مى كرد: 

بار خدايا، به تو پناه مى برم از سختى سفر و از اندوه بازگشت. و به تو پناه مى برم، از اين كه به هنگام بازگشت بينم كه به زن و فرزند يا داراييم آسيبى رسيده باشد.
بار خدايا، در اين سفر تو همراه من هستى و جانشين مرد مسافر در ميان خاندانش نيز، تويى. كسى جز تو نتواند كه اين دو مهم را كفايت كند.
زيرا آنكه جانشين مسافر است، در خانه، همسفر او نتواند بود و آنكه همسفر اوست، چگونه جانشين او در خانه تواند شد.

قال الإمام المهدي عليه السلام

إنَّ اللّه َ بَعَثَ مُحَمَّدا رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ.

خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتى براى جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند .

بحار الأنوار علامه مجلسی، ج ۵۳ ، ص ۱۹۴

امام باقر علیه السلام:

صدقه، هفتاد بلا از بلایای دنیوی و مردن بد و دل خراش را دفع می‌کند. صدقه دهنده هرگز به مرگ دل خراش نمی‌میرد

میزان الحکمه، ج۶، ص۲۲۰

حکمت ۶۴ نهج‌البلاغه
امام على (ع) فرمود: مردم دنیا همچون مسافران (در کشتی) اند آنان را می برند و آنان در خوابند.

أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ. وَ هُمْ نِيَامٌ
saying 64
Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said the following: The people of the world are like travelers who are being carried while they are asleep