(یا ایها الذین آمنوا لا تتبعواخطوات الشیطان و من یتبع خطوات الشیطان فانه بالفحشا والمنکر)

روزی اهل مدینه دیدند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیستند. هرچه مدینه را گشتند ایشان را پیدا نکردند. نگران شدند. شخصی را آوردند که از روی ردپا  انان را پیدا می‌کرد. آن شخص جای پای رسول خدا را پیدا کرد و در پی آن جای پا رفت تا رسول خدا را دید پیدا کردند. وقتی به نزد پیامبر رسیدند، دیدند سلمان فارسی هم آنجاست، گفتند: ای سلمان! ما فقط یک جای پا دیدیم و آن هم برای پیامبر بود .جای پای دیگر نبود. تو چطور آمدی اینجا؟

سلمان جواب داد:من برای خودم جای پا اختیار نکردم. بلکه هرجا رسول خدا پا می‌گذاشت من هم پایم را همانجا می‌گذاشتم.

به همین دلیل بود که امام صادق علیه السلام می‌فرمودند: نگویید سلمان فارسی. بگویید سلمان محمدی.

ای کاش ما هم پایمان را جای پای پیامبر و اهل بیت علیه السلام بگذاریم و مثل آنان رفتار و زندگی کنیم.ای کاش ما هم با پیامبر و اهل بیت علیه السلام ارتباط دوستی برقرار کنیم و از آنها پیروی کنیم .

مبادا پایمان را جای پای شیطان بگذاریم. مبادا هر کاری که شیطان می‌پسندد و دوست دارد انجام بدهیم .مبادا با شیطان رفیق بشویم.

از امروز تصمیم بگیریم که پا جای پای اولیای خدا بگذاریم

بعضی سوال می‌کنند: ما چه کار کنیم که بنده خدا بشویم ؟

چون اگر آدم جز بنده‌های خدا بشود، به بهشت مخصوصی می‌رود، در قرآن هم آیه هست که فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی .

کسانی که اعمالشان را از ترس جهنم انجام نمی‌دهند و به جایزه و بهشت هم کاری ندارند، بلکه اعمالشان را فقط به خاطر خود خدا انجام می‌دهند، بنده خود خدا هستند و به بهشتی نزد خود خدا می‌روند.

حالا در روایت آمده است که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: بندگی خدا در پنج چیز است :

۱.خالی بودن شکم

یعنی اینکه شکم آدم پر از حرام نباشد.حتی از حلال هم زیاد نخورد و پرخوری نکند.

اندرون از طعام خالی دار

                               تا در او نور معرفت بینی

به خصوص مواظب باشید و وسواس داشته باشید در مورد حرام کسی که در شکمش لقمه حرام باشد تا چهل روز دعایش مستجاب نمی‌شود و اعمالش هم قبول نیست. این حرفا شوخی نیست .

بارها گفته شده که در نجاست و طهارت وسواس نداشته باشید ؛اما در حلال و حرام وسواس داشته باشید .اگر شک داری مالی حلال است یا حرام، خب نخور.

۲.قرائت قرآن

مقید باشیم هر روز حداقل پنجاه آیه قرآن بخوانیم.

قرآن کلام خداست ،در قرآن، خدا با ما صحبت می‌کند.

چرا هر روز قرآن نمی‌خوانیم؟ مگر دوست نداریم خدا با ما حرف بزند؟

قرآن خواندن ،ما را نورانی می‌کند؛ به خصوص اگر به ترجمه آیه‌ها هم توجه کنیم و ببینیم خدا در این آیه‌هایی که می‌خوانیم به ما چه می‌گوید .

مرحله بالاتر اون است که به معانی آیه‌هایی که می‌خوانیم عمل کنیم.

۳.شب زنده داری

سحرها قبل از اذان بیدار شویم.

   هرکه سحر ندارد

                             از خود خبر ندارد

شب‌ها کمی زودتر بخوابیم که سحرها قبل از اذان صبح بتوانیم از خواب بیدار شویم.

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ

              از یمن دعای شب و ورد سحری بود

حتی علم هم در سحرها بیشتر عنایت می‌شود. اگر دنبال علم هستیم سحرها بیدار شویم و درس بخوانیم .

 در سحر خیلی خبرها است.

هم معنویت می‌دهند، هم علم می‌دهند، هم پول می‌دهند. هم رزقمان زیاد می‌شود، هم نورانی می‌شویم، هم در دنیایمان جلو میرویم و هم در آخرتمان.

۴.تضرع و زاری در سحر

اینکه ما می‌بینیم اهل بیت مثل امیرالمومنین و امام سجاد علیه السلام سحرها مناجاتی می‌خوانند و زاری می‌کنند، و الان این دعاها در مفاتیح آمده، چون بنده واقعی خدا بودند. از علامت بندگان خدا ،گریه و زاری به درگاه خدا در وقت سحر و نماز صبح است.

۵.گریه از خوف الهی

خدا ترس ندارد، اما خوب است که انسان همیشه به دلیل آنکه اعمال خوبی در درگاه خدا ندارد و احترام او را نگه نداشته است،از مقام خدا بترسد و کمی اشک بریزد.

اینکه همه دنیا و آخرت ما به دست خداست و ما اعمالمان کمتر مورد پسند خداست ترس ندارد؟

خداوند اگر اراده کند عالم به هم می‌ریزد. اگر اراده کند ما زنده نمی‌مانیم. اما ما توجهی به مقام خدا در اعمالمان نداریم.

امامان ما در پیشگاه خدا آنقدر گریه می‌کردند که از اشک، محاسنشان خیس می‌شد. حالا ما چه باید بکنیم؟ ما باید چگونه باشیم؟ عملی داریم که به آن تکیه کنیم ؟چرا ما اینقدر غافلیم؟؟?

خداوند به حضرت آدم علیه السلام وحی کرد ؛خیر تو در این است که مرا بپرستی و عبادت کنی و کسی را در پرستش و عبادت با من شریک نکنی.

یعنی حتی نماز هم که می‌خوانی، فقط خدا و رضایت او را در نظر داشته باش.

فردی نماز می‌خواند؛ دو نفر جلوی او نشسته بودند و از او تعریف کردند؛ نمازش را شکست و گفت: تازه خبر ندارید که من امروز روزه‌ام هستم! این گونه نمازها به درد نمی‌خورد .

حاج شیخ جعفر شوشتری در زمان ناصرالدین شاه، بعد از نماز جماعت سخنرانی می‌کرد. روزی به مردم فرمود: ای مردم ! من فردا شب می‌خواهم حرف مهمی بزنم، به دیگران هم بگویید بیایند.

فردا شب که همه مردم جمع شدن فرمود: ای مردم!همه انبیا و اولیاء تا امروز شما را به توحید دعوت کرده‌اند؛ ما من امروز می‌خواهم شما را به شرک دعوت کنم!

مردم تعجب کردند و همهمه شد. بعد ایشان در توضیح فرمودند: من می‌خواهم بگویم که همه کارها و اعمالتان را برای دیگران انجام ندهید؛ حالا اگر نمی‌توانید همه اعمالتان را برای خدا انجام بدهید،حداقل با خودتان قرار بگذارید بعضی از اعمال را فقط برای خدا انجام بدهید. خدا را هم در اعمالتان مدنظر داشته باشید.

گاهی شاید ما پنجاه سال کار کنیم،ولی حتی یکی از آنها برای خود خدا نباشد. اگر اینطور باشد وای بر ما!

خداوند در حدیث قدسی فرموده: من بهترین شرکا هستم.

اگر کسی در عملی، مرا با شخص دیگر شریک کند، من سهمم را به آن شخص دیگر می‌بخشم و به آن بنده می‌گویم:برو و همه اجرت را از آن شخص بگیر.

📚 جامعهٔ ما متأسفانه با سرعت بالایی از کتاب‌خوانی فاصله می‌گیرد؛ در حالی‌ که ما در عرصه‌های مختلف زندگی به شدت نیازمند مطالعه هستیم.

دلایل فاصله گرفتن از کتابخوانی

1⃣ گرانی مفرط کتاب
2⃣ مشکلات و مشغله‌های اقتصادی
3⃣ گشت زدن‌های بی هدف در فضای مجازی
4⃣ عدم مهارت در کتاب‌خوانی صحیح
5⃣ حجم زیاد مطالب کتابها که بخش عمده‌ای از آنها غیر ضروری است

برای رفع هر یک از این علل باید به دنبال راهکار باشیم!

🙄 راه حل‌هایی برای حل مشکلات کتاب‌خوانی:

برای بر طرف کردن موانع کتابخوانی چند راه حل وجود دارد:
۱- کتاب‌های دست دوم خرید کنید تا ارزانتر تمام شود؛ در گوگل جستجو کنید تعداد زیادی سایت در این زمینه وجود دارد.
۲- کتاب‌های صوتی معمولا قیمت‌های مناسب‌تری دارند.
۳- از اپلیکیشن‌های کتاب الکترونیکی استفاده کنید.
۴- سایت‌هایی وجود دارد که کتابها را خلاصه می‌کند.
۵- فایل‌های صوتی و پادکست‌های مورد علاقهٔ خود را از قبل آماده کنید و در ماشین یا مترو یا حین حرکت، گوش دهید.
۶- چند ماه به خود، سختی دهید و تندخوانی یاد بگیرید.
۷- در فضای مجازی، عضو گروهها و کانالهایی بشوید که خلاصهٔ کتاب یا کتاب صوتی دارند.

تنبل‌ترین مردم
در روایت داریم که:تنبل‌ترین مردم کسی که بیکار است ولی ذکر خدا را هم نمی‌گوید .
انسان بیکار است و یکجا نشسته ،کار خاصی هم ندارد، نه غذا می‌خورد، نه کسی صحبت می‌کند، نه مباحثه می‌کند، نه سر کار خاصی است ،اما با اون حال زبانش را باز نمی‌کند، و ذکری را نمی‌گوید.
مقید باشید همیشه زبانتان به ذکر عادت کند .ذکرهایی همچون صلوات، لا اله الا الله،استغفرالله ربی و اتوب الیه،سبحان الله، الحمدلله.
اگر هنگام بیکاری‌ها ذکر نگویید تنبل‌ترین مردم هستید