⁉️ حکم سجده نادرست در نمازهای شخص معذور جاهل

🔸 سوال: شخص معذوری که می‌توانسته بر روی میز سجده کند، لیکن از روی جهل، مهر را با دست بلند می‌کرده و به پیشانی می‌گذاشته؛ آیا نمازهایی که به این نحو خوانده است را باید قضا کند؟

✅ جواب: این کار صدق سجده نمی‌کند؛ لذا باید نمازها را قضا کند.

⁉️ کیفیت ادای الفاظ نماز

🔸 سوال: ادای الفاظ نماز چگونه باید باشد؟ اگر هنگام ذکر فقط لب‌ها تکان بخورد، کفایت می‌کند؟

✅ جواب: در نماز، واجب است کلمات به‌گونه‌ای ادا شوند که قرائت بر آن صدق کند، از این رو قرائت قلبی، یعنی گذراندن کلمات در قلب و یا صِرف حرکت لب بدون تلفظ آنها، کافی نیست؛ نشانه صدق قرائت این است که نمازگزار (در صورتی که دچار سنگینی گوش یا سر و صدای محیط نباشد)، بتواند آنچه را که می‌خواند و بر زبان جاری می‌کند، بشنود

⁉️ حکم تکرار اسم اهل بیت علیهم السلام هنگام سینه زنی

🔸 سوال: آیا گفتن اسم اهل بیت (علیهم السلام) بصورت تند و پشت سر هم در موقع سینه زنی و شور که معمولاً بصورت ناقص گفته می‌شود، جایز است؟ آیا نوعی بی‌احترامی به اهل بیت علیهم السلام محسوب می‌شود؟

✅ جواب: فی نفسه اشکال ندارد، اما نباید به گونه‌ای باشد که عرفاً بی‌احترامی محسوب شود و تشخیص موضوع به عهده‌ی مکلف است.

 حکم بیان زبان حال در مداحی

🔸 سوال: آیا بیان زبان حال در مداحی‌ها و روضه‌ها بصورت اشعار و نثر در مورد اهل بیت (علیهم السلام) جایز است؟

✅ جواب: اگر معلوم باشد که زبان حال را بیان می‌کند و مناسب با شأن اهل بیت علیهم السلام باشد، مانع ندارد.

1. منظور از زبان حال آن است که حالت آن بزرگواران چنین تعبیراتی را اقتضا می کند و این کار به دو شرط جایز است: نخست اینکه، واقعاً این سخنان مناسب چنان حالتی باشد، و دیگر اینکه، معلوم باشد که زبان حال است نه آنچه رخ داده.

‍🔴 ظهور روز جمعه و قیام روز شنبه رخ می‌دهد

🌕 از امام باقر و امام صادق عليهما السلام روایت شده که فرمودند: قائم علیه السلام خروج نمی‌کند تا اینکه از دل آسمان به اسم او در شب بیست و سوم ماه رمضان شب جمعه ندا داده می‌شود. و در روز شنبه‌ روز عاشورا قیام می‌کند؛ همان روزى كه امام حسين علیه السلام در آن به شهادت رسيد.

✅ بین ظهور تا قیام سه ماه و اندی فاصله است: ۲۳ رمضان، شوال، ذی القعده، ذی الحجه، ۱۰ محرم
➖ اصل این فاصله برای یارگیری است
➖ در این فاصله قتل نفس زکیه و خسف بیداء نیز اتفاق می‌اُفتد.

وَ لَا يَخْرُجُ الْقَائِمُ حَتَّى يُنَادَى بِاسْمِهِ مِنْ جَوْفِ السَّمَاءِ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ… و يَخْرُجُ اَلْقَائِمُ يَوْمَ اَلسَّبْتِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ اَلْيَوْمَ اَلَّذِي قُتِلَ فِيهِ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ.

📗الغيبة(للنعمانی)،ص۲۹٠،ب۱۶،ح۶
📗کمال الدين، ج۲، ص۶۵۳

🌕 امام صادق علیه السلام:
يَخْرُجُ قَائِمُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ
قائم ما اهل بيت، روز جمعه (از پرده غیبت) خارج می‌شود.

📗وسائل الشیعة، ج۷، ص۳۸۰